Dzień dobry, Za pewne część z mieszkańców Edelweiss mnie zna, ale i tak warto się przedstawić. Nazywam się Piotr Romanow, przybywam do was z Muratyki w celech turystycznych, uważam że warto poznać trochę nieznanego dotychczas pollinu, a przez 9 lat mojej wędrówki już wiele różnych państw widziałem, ...

Oczywiście, jeśli nie ma Pani nic ważniejszego do zrobienia to chętnie skorzystam z możliwości oprowadzenia. Bardzo lubię zwiedzać nowe państwa.

No cóż Prezydent miał to w poważaniu, no to ja hops w samolot z Sarajska i jestem. Jak sobie o mnie przypomni to wrócę, żeby zgnić resztę v-życia w więzieniu, no ale chyba, aż tak źle nie będzie.

https://edelweiss.org.pl/edelweiss_images/edelweiss_outline.png https://edelweiss.org.pl/edelweiss_images/burgerabteilung.png WNIOSEK O NADANIE OBYWATELSTWA Stadt Edelweiss, 04.05.1922 r. Sehr geehrter Herr HEINZ-WERNER GRÜNER Oberhaupt Edelweiss Uprzejmię wnioskuję o nadanie mojej osobie, obywatel...

Oczywiście rozumiem i na tyle ile to jest możliwe będę starał się działać.

Późnym wieczorem, Piotr pojawił się w Edelweiss Kaffee, gdzie był umówiony z Isabella Swann . Był trochę zmieszany, ponieważ góry to jedyne czego nie widział tak dużo jak w Edelweiss, a ludzie mawiali w języku, w którym on mówił na początku swojej Pollinowej przygody. Po chwili, gdy ujrzał wolne mi...

Piotr mimo, że gustował w ciemnej jak noc kawie, nie mógł się oprzeć tak miłej damie, aby skosztować jej specjału. Nie wiele myśląc spojrzał na nią z uśmiechem i powiedział. - Oczywiście, poproszę Pani specjał. - Po czym zgasił papierosa w popielniczce.

Zaśmiał się Piotr. - Chyba mnie ukradłaś Oberhauptowi, czyżby był zazdrosny? Piotr wybuchł śmiechem na całą kawiarnię, po czym nagle się uspokoił i wyszeptał Isabelli. - Ludzie się na nas patrzą, co robimy? Piotr miał różne dziwne pomysły co można by było zrobić, żeby odwrócić uwagę ludzi od stolika.

Piotr zdezorientowany nagle wstał i nie widział co się stało, dlatego czym prędzej pobiegł za Isabellą. Zaczął się śmiać w biegu i krzyknął do Isabelli - Poczekaj chociaż chwile nie znam miasta! Śmiał się i biegł za Frau Swann.

Biegł za Frau Swann i śmiał się, zastanawiając się czy to ma sens, by biegać jak oszołom w nieznanym miejscu, gdy tylko zbliżył się do niej nagle przyspieszył. Gdy tylko zrównali się ze sobą, załapał Isabellę za rękę i powiedział. Teraz w lewo.