Niektórzy widzą w tym wysokogórski "sabat serc", inni, o zgrozo, przesilenie z nutą szaleństwa. My? My mówimy na to Edeliebe.
Nie trzeba już tłumaczyć, że chodzi o ciepło, bliskość i lekko szaloną radość – to się po prostu czuje. W 1925 roku spotkamy się już po raz czwarty, aby znów zanurzyć się w tę opowieść między sercem a skałami..