Ignats ik Ruth idzie w góry w październiku

[Femme Mystere]

Wykonaj rzut na zręczność. Szansa powodzenia 50%.
+10 za zręczność = 60%
+5 gogle = 65%
+2 premia fabularna = 67%

1-67 sukces
68-99 porażka
100 - szczęśliwy traf

[Ignats ik Ruth]

Diuk @Ignats ik Ruth zwinnie lawirował, niesiony przez błotną falę. Mógł myśleć sobie w tym momencie wiele rzeczy, a być może nawet to, że chyba nigdy w życiu nie spodziewał się takiej błotnej kąpieli i mógłby walczyć teraz z predatorem. W końcu jednak błoto spłynęło i pozostawiło go w miejscu. Mógł iść dalej...



Jesteś na L1

[Ignats ik Ruth]

Minęła doba, diuk cały uj...ny, a prawie wyszedł był z lasu do dolinki sąsiadującej z ta, z której startował. Był już nieźle wkurzony, marzyła mu się kiełbasa przy ognisku i stare, półroczne, marcowe piwko. No nic to. Podniósł jakiś kostur, zdjął koszulę i związał końce jej rękawów na końcach kija. Ubrał plecak, wziął badyl na ramiona, jakby niósł wodę ze studni, i tak susząc koszulę ruszył dalej. (Idę na K1).

[Ignats ik Ruth]

Bądź co bądź, pokrycie się błotem sprawiło, że diukowi @Ignats ik Ruth zrobiło się zimno i było już trochę ciężko. Czuł zmęczenie i miał ochotę po prostu napić się piwa i odpocząć. Jeśli jednak zamierzał iść dalej, musiał zebrać w sobie siłę woli.

Wykonaj rzut na siłę woli. Szansa powodzenia 40%.
+10 siła woli = 50%
+10 grzybki (pozostały 2 użycia, skuteczność 8 i 6) = 60%
+3 premia fabularna = 63%

1-63 sukces
64-99 porażka
100 - szczęśliwy traf.

[Ignats ik Ruth]

A może by tak grzybki na poprawę humoru? Dosłownie. Po skonsumowaniu grzybków, diuk zdecydowanie miał ochotę iść dalej i podziwiać te stada białych króliczków wokoło... Idziesz dalej.

[Ignats ik Ruth]

Jakimś cudem wycieńczony idiotycznymi przygodami z błotem, przez które czuł się głupio we własnych oczach, diuk przedostał się do doliny sąsiadującej z tą, w której zaczął marszrutę. Wyszedłszy z gęstwiny znalazł na jakimś niezbyt szerokim, ale do twardości wydeptanym trakcie, który przypomniał nieco wcześniej obraną brukowana drogę. Od razu przekonał się do kontynuowania przygody tą trasą. Po niedługim spacerze dotarł do skrzyżowania, na którym stała pusta techniczna drewutnia. Przespał się więc nieco korzystając z dobrodziejstwa zadaszenia, by po przebudzeniu obrać drogę wiodącą na wprost. O ile dobrze kojarzył swoje położenie, był gdzieś w okolicach strefy wycinki drzew numerowanej „K2”. Tam też rad byłby się znaleźć.

[Femme Mystere]

Diuk @Ignats ik Ruth szedł przed siebie, potem napotkał na kraki. Przebił się przez nie, ściezka wnosiła się stosunkowo stromo, jednak przeistoczyła się w sporą, rozciągającą się halę, na której stała pewna dziewczyna:



Widząc umorusanego @Ignats ik Ruth była trochę zaskoczona, ale tak czy inaczej szybkim krokiem podbiegła do niego i dysząc zaczęła mówić.

- Parobku, parobku! Moje owce znowu się robiegły. Nie nadaję się jako pastuch... Ojciec wygarbuje mi skórę. Pomożecie?

A. Oczywiście! Zabierasz się za zaganianie owieczek. Wykonaj rzut na zręczność. Szansa powodzenia 40%.
B. I co jeszcze? Odmawiasz. Nie masz czasu na takie rzeczy.
C. Informujesz dziewczynę, gdzie znajdzie się @Joahim von Ribertrop , który z pewnością udzieli jej pomocy!

[Ignats ik Ruth]

Wybieram C.

[Femme Mystere]

Dziewczyna ruszyła we wskazanym kierunku, a @Ignats ik Ruth mógł iść dalej.

[Ignats ik Ruth]

Podziwiał przez chwilę ludowe wzory na jej kiecce, szybko jednak ruszył dalej. Napotkał owieczkę, prawdopodobnie zbiegłą dziewczynie, z którą przed chwilą rozmawiał. Chybcikiem-szybcikiem wytarł w jej przemiękką wełnę resztki błota z rąk i twarzy. Z teraz już doskonałym humorem dziarskim krokiem podjął dalszą wędrówkę. Przez chwilę jeszcze widział majaczący na skraju koron drzew szczyt G2, swój obrany cel. Zaraz jednak wkroczył między edelskie iglaki i ogarnął go leśny, słodki od pomarańczowych promieni popołudniowego słońca, półmrok. Szedł tak wyraźną chwilę, kierując się na J3.