Ignats ik Ruth idzie w góry w październiku

[Ignats ik Ruth]

Odwiedziwszy szanowany, ale i szalenie przetrzebiony przez konkurentów sklep „Grat”, Diuk kazał się wieźć ku rozłożystym podnóżom G2. Dowieziony w odpowiednią dolinę, na obrane wcześniej stanowisko N1, rozwalił się na tylnej kanapie, by odpocząć przed wyczerpującą wspinaczką. Pod głowę podłożył plecak wyładowany graciarskimi nabytkami. Ciśnienie zeszło ze spóźnialskiego i zasnął snem głębokim, za którym tak bardzo tęsknił na pokładzie samolotu.

[Ignats ik Ruth]

Oddając się w objęcia Morfeusza diuk bez Altborka kazał się szoferowi budzić tuż przed północą i tak też został obudzony. Szybko przemył twarz i przebrał garnitur z ciemnoszarej wełny w tenis, w którym tak wygodnie mu się spało, a wcześniej — stresowało na pokładzie samolotu. Zamieniwszy garnitur na lnianą koszulę (na którą narzucił sweter z leockiej wełny), edelwajskie lederhose i morvańskie getry, wzuwszy górskie buty za kostkę, dokonał przeglądu posiadanego osprzętowania i przepakował swój górski plecak. Poza dobytkiem zakupionym w „Gracie” miał w nim skórzaną kurtkę-pilotkę, dwa bukłaki z wodą i — oczywiście na samym wierzchu, lecz szczelnie zapakowaną — leocką kawę z Lewka, darowaną mu przez Czcigodnego Romańskiego. Wziął głębszy oddech na otuchę i ruszył kamienną drogą, wybrukowaną prawdopodobnie przez lokalnych drwali, która to zaczynała swój bieg w obranym przez niego punkcie startowym. Kierował się na polanę, zwaną przez edelwajskich matematyków wojskowych: „M1”.

[Ignats ik Ruth]

Herr @Ignats ik Ruth wyruszył równo o północy. Było ciemno, zwłaszcza, że nie wziął ze sobą latarni, a do czego chciałby te ciemności porównać, to już jego osobista sprawa. Do tego wybrał nietypową ścieżkę, która wprawdzie wiedzie przez stosunkowo gładkie zbocze blisko szczytu, jest jednak rzadko uczęszczana i niezadbana. Wkrótce ścieżka przeszła w lej, w którym znajduje się ziejący dół…

Wykonaj rzut na zręczność. Szansa powodzenia 50%.
+10 za zręczność = 60%
+5 gogle = 65%
+4 premia fabularna = 69%
1-69 sukces
70-99 porażka
100 - szczęśliwy traf

[Ignats ik Ruth]

Skakać po ciemku przez jakieś dziury w ziemi? Żaden problem! Idziesz dalej.

[Ignats ik Ruth]

Spity drwal przepytywany przez służbę na kilka dni przed przylotem diuka do Edelweiss polecał był tę trasę. Wskazywał na łatwą, przygotowaną ścieżkę, która nie zawiera żadnych niespodzianek w dolinie i u stóp gór. Do tego jest pięknie wybrukowana, twierdził był. Diuk posłuchał. I wlazł po ciemku na gładkie zbocze, rzadko uczęszczane i zaniedbane. Zaklął. Przecież nie zawróci. Wkrótce ścieżka przeszła w lej, w którym — jak się wydało — ział dół… Nawet nie miał czym tego sprawdzić, pozostało skakać. Wziął rozbieg i rączym skokiem kochanka edelwajek pokonał wyimaginowaną (czyżby?) przepaść. To chyba już polana M1. Czas udać się z niej dalej ścieżką, którą mu onegdaj na mapie wskazał Oberhaupt. Zdaje się, że była to L2...

[Femme Mystere]

Diuk @Ignats ik Ruth zmienił nieco ścieżkę. Nie chcąc dalej podążać wspomnianym lejem, wyszedł na wzniesienie. Szedł już kilka dobrych godzin, lecz zorientował się szybko, że zmiana trasy tylko chwilowo poprawiła sytuację. Wkrótce napotkał na wysokie krzaki, przez które musiał się przedzierać...

Wykonaj rzut na siłę. Szansa powodzenia 50%
+10 statystyka = 60%
+4 premia fabularna = 64

1-64 sukces
65-99 porażka
100 - szczęśliwy traf

[Femme Mystere]

@Ignats ik Ruth szybko zorientował się, że kraki to zdecydowanie nie miejsce dla Diuka! I może jednak warto było trzymać się poprzedniej ścieżki, którą polecał wspomniany drwal. Wracasz na pole M1.

[Ignats ik Ruth]

Eh... krzaki to dobre do sraki. Wprawdzie słyszał gdzieś z oddali, zza krzaków, głos @Joachim Cargalho dokazującego z pastereczkami, ale postanowił się już nie wygłupiać i obrać alternatywną drogą. Skierował się ku ścieżce nieco odchodzącej w prawo (N2), tam dojrzał jednak @Joahim von Ribertropa. Postanowił mu przeszkodzić.

[Femme Mystere]

@Ignats ik Ruth nie dawał za wygraną. Gdy zobaczył, jak @Joahim von Ribertrop próbuje umknąć, zebrał w sobie całą motywację. Kiedy tamten próbował przemknąć ścieżką w krzakach, ten pchnął go z całej siły, żeby padł w drapiące kolczaste krzaczory. Sam, nim ujrzał efekt swojego działania, poczuł, jak ziemia osuwa mu się spod nóg i chwilę suniesz błotnistym zboczem w dół...

A. Jeśli masz czekany lub raki, wbijasz je w błotnistą glebę.
B. Próbujesz ratować się rękami przed przykryciem przez lawinę błotną. Wykonaj rzut na siłę. Szansa powodzenia 50%.
C. Dajesz ponieść się błotnej fali. Czekasz na to, co przyniesie los. Wykonaj rzut na zręczność. Szansa powodzenia 50%

[Ignats ik Ruth]

— Cały dzień, a nawet nie przedostałem się w wyższe partie gór. Co za dramat — pomyślał diuk i poddał się niosącej go fali błota, zdając się na własną zręczność (wybieram rozwiązanie C).