Iście królewska wyprawa

[Alfred Fabian]

A czy Kevin miał wybór? Jeśli wróci bez piwa, jego protektor zrobi mu z dupy jesień średniowiecza. Przygotował ekwipunek i przyszykował się do wspinaczki. Idziesz dalej.

[Alfred Fabian]

- Już widać szczyt, już widać szczyt, ktoś go zdobędzie, czy może nikt - Kevin przyśpiewywał sobie pod nosem starą starowinkulijską pieśń, widząc już prawie, że jest na szczycie.

Gołe skały były zdradliwe. Nikt nie mógł spodziewać się, co przyniosą. Czy dojdzie do lawiny, czy może skała osunie się i przygniecie mężczyznę swoją masą? Niewiele brakowało, żeby doszło do tragedii, niemniej jednak sprawność bojowa nie mogła go tym razem zawieść. Musiał z każdym krokiem iść dalej, nie mógł się teraz poddać.

- Raz ci nie wyszło, następnym razem ci wyjdzie. Nie poddawaj się tylko dlatego, że komuś wychodzi lepiej. To ty masz być mistrzem, masz dążyć do tego, żeby osiągnąć jak najlepszy rezultat. Tylko dzięki ciężkiej pracy, przebijesz tych sukinsynów, którzy dzięki szczęściu i pieniądzom wodzą za nos wszystkich w turniejach. Tylko ty sam możesz udowodnić, że jesteś lepszy od tych lalusiów, którzy na każdym kroku wytykają Tobie swoją wyższość... - Kevin słyszał gdzieś w oddali jakieś słowa motywacji. Kompletnie nie rozpoznawał głosu, chociaż miał wrażenie, że sama Matka Prokrastynacja do niego przemawia z niebios. Po chwili ruszył dalej

ooc
Na F9, a jak przegrałem, to umarł w butach.

[Alfred Fabian]

Kevin rozpoczął swoją wspinaczkę po pionowej ścianie. Z tego miejsca musiał wspiąć się na grań, skąd mógłby przy odrobinie zręczności sprawnie przemknąć aż na szczyt. Widział na nim wbitą flagę Oktoberfest. W niedalekiej odległości leżał na skalnej półce nieprzytomny @Joachim Cargalho. Wiatr huczał, deszcz zacinał, a Kevin wbijał czekan za czekanem, gwóźdź za gwoździem...

W tym miejscu musisz wspiąć się po pionowej skale. Wykonaj rzut na siłę. Szanansa powodzenia 30%.
+13 siła = 43%
+5 premia fabularna = 48%

1-48 sukces
49 - 99 porażka
100 - szczęśliwy traf

[Alfred Fabian]

Kevin wdrapał się na grań. Dyszał, a jego ręce krwawiły... Był tak blisko... Idziesz dalej

[Alfred Fabian]

Kevin nie mógł się teraz poddać. Od szczytu dzielił go dosłownie rzut beretem i doskonale o tym wiedział. Wiatr wył niczym duch w zbliżające się święto. Nie można było go zignorować, więc Kevin nałożył w końcu gogle. Nie chroniły go przed wiatrem, ale przynajmniej pozwalały na zobaczenie czegokolwiek. Pomimo wszystko, w GRATcie tylko dobra edelweisska robota, nie jakieś hirschberskie podróbki. Kevin wchodził po kolei na skalne półki. W głowie już powoli mu się mieszało od innego niż przy powierzchni powietrza. Ciężko mu się oddychało, ale walczył ze swoimi słabościami.

- I że niby służba w Kongversaherseit jest wymagająca? - myślał sobie w duchu, wiedząc, że rekrutrzy nigdy nawet nie przewidywali tak wymagających zadań przed kandydatami do służby w obronie Króla. No bo, od kiedy Król mógłby chcieć się skusić na wspinaczkę wysokogórską?

Kolejne próby musiały już być łatwe. Nic strasznego nie mogło go spotkać. Nie tym razem.

ooc
Na
G9, innego wyboru nie mam. I znowu, jak jest ciężka próba i nie zaliczę, to umarł w butach.

[Alfred Fabian]

Kevin wspiął się na grań, skąd miał widok na całą okolicę. Widział w oddali innych Bergsteigerów, który również parli przed siebie. A przede wszystkim @Joachim Cargalho , który powoli otrząsnął się i wstał, by kontynuować. Szczyt widniał już bardzo blisko. Kevin musiał się spieszyć. Prędko szedł po ostrej jak brzytwa grani. Musiał balansować, by nie spaść w przepaść.

Wykonaj rzut na zręczność. Szansa powodzenia 30%.
+13 zręczność = 43%
+5 raki = 48%
+5 gogle = 53%

1-53 sukces
54 - 99 porażka
100 - szczęśliwy traf

[Alfred Fabian]

Kevin mknął przed siebie, przeskakiwał pomiędzy skalistymi wyrwami. Czuł, czuł w sobie tę moc! Był już tylko krok!!!

[Alfred Fabian]

- TAAAAAK JEEEEEST - Kevin nie bał się już lawiny. Nagi szczyt witał go już swoją szarością i ponurością. Ale nie wiedział, czy powinien się z tego faktu cieszyć. Ostatnie kroki zawsze były najcięższe, ale nie mógł powiedzieć, że nie czuł satysfakcji, że dotarł już tak daleko. Dlatego też zawziął się w sobie i ruszył dalej.

Kolejne kroki już ledwo wykonywał. Każdy z nich był coraz bardziej męczący, z każdym krokiem coraz ciężej było mu walczyć z grawitacją. Coraz ciężej było mu poruszać się w górę, a masy powietrza naciskały na niego tak mocno, że opory musiał zwalczać momentami na kolanach. Ale szedł, nie poddawał się. Jego ubranie było zimne, ale nie mokre, wiatr wysuszył je doskonale. Czasami musiał cofnąć się o kilka kroków, ale nie było szans na to, aby się teraz wycofał. Matka Prokrastynacja była z Nim. To już nie była walka o zdobycie szczytu, to nie była walka o zwycięstwo dla JKM. To był cud. Cud, objawienie. Jej głos był coraz wyraźniejszy, coraz głośniejszy. Musiał iść w jego kierunku.

ooc
Na H10! To już ostatnie kroki, musi się udać!

[Alfred Fabian]

Tak, to było to miejsce. Niemal namacalkie mógłby już dotknąć flagi Oktoberfest wbitej na szczycie. Spostrzegł również keg piwa z kurkiem, pierwszą nagrodę za cały trud i wysiłek. Musiał tylko wytrzymać ten ból, chłód i palące mięśnie...

Wykonaj rzut na wytrzymałość. Szansa powodzenia 30%.
+10 wytrzymałość = 40%
+5 premia fabularna = 45%

1-45 sukces
46-99 porażka
100 - szczęśliwy traf

[Alfred Fabian]

Kevin próbował z całych sił. Pot oblał jego czoło. Zbierał w sobie siłę, lecz niestety, mięśnie odmawiały posłuszeństwa... Czy tak miała zakończyć się jego przygoda?