Heinz-Werner Gruner - Łowca

[Joachim Cargalho]

Padł strzał, padła koza.
Mimo znacznej odległości, strzał okazał się skuteczny. Ta zemsta była na pewno słodka. Okazuje się, że Łowcy potrafią być mściwi, a i wychodzi im to całkiem nieźle. Wcześniej, jeden z nich ganiał za królikiem, teraz i kozę spotkał podobny los.

Masz jeszcze dwa ruchy.
W kolejnym musisz zmienić pole i możesz raz jeszcze zapolować.

[Heinz-Werner Grüner]

ETAP: PRZEMIESZCZENIE
-Mam cię, "mała cholero"! Zmora złapana śrutem! O to chodziło - oberhaupt ucieszył się niezmiernie, że udało mu się pokonać sprytną kózkę.
Gdy ochłonął docenił jednak jej zwinność i w ostateczności zrobiło mu się nieco przykro, że ją ustrzelił. Zamierzał jednak nie odpuszczać jeszcze walki o końcowe zwycięstwo w polowaniu i przeniósł się w inne partę gór na G2

[Joachim Cargalho]

Oberhauptowi pozostało jeszcze trochę górskiego szlaku, zanim z powrotem znajdzie się w lesie, na ścieżce prowadzącej do osady.

W swoim ostatnim ruchu możesz zarządzić polowanie.

[Heinz-Werner Grüner]

ETAP: POLOWANIE
Teraz albo nigdy, pomyślał sobie i zamierzał upolować coś tak dużego jak ego jego obu faktotum. Przez moment zastanowił się nawet, czy w ogóle coś takiego istnieje, więc obniżył o połowę swoje wymagania.

Wracając jednak do polowania, szedł spokojnym krokiem, był zmęczony, tyle dni polowania w pojedynkę za nim, że już nie zważał za bardzo na to by zachować szczególną czujność. Pomimo tego cały czas zachowywał gotowość. Broń nie wisiała na ramieniu, nosił ją w obu dłoniach, by momentalnie mógł złożyć się do strzału. Lekko ugięte kolana ułatwiały mu szybkie przyklęknięcie i wymierzenie, ale też bardziej się męczył...
Z bukłaka zawieszonego gdzieś z tyłu plecaka napił się gdyż nagle naszło go wielkie pragnienie. Zdał sobie sprawę, że w dniu dzisiejszym nic nie zjadł. Dopił więc do końca zawartość zbiornika na ciecz i ruszył dalej w poszukiwaniu swojego celu tej wyprawy...

[Joachim Cargalho]

Ostatnie strzały latały nad kotliną, gdy myśliwi rzucili wszystkie swoje siły, chcąc upolować zwierzynę przed upływem czasu. Jednym z ostatnich na placu boju pozostał Oberhaupt, który schodząc z gór, miał do dyspozycji jeszcze jeden nabój.

[Joachim Cargalho]

Na swojej drodze spotkał stado saren, które przeskakiwały pomiędzy zaspami śniegu. Zachód słońca zbliżał się nieubłaganie, więc i one powinny czym prędzej wracać w bezpieczne miejsce. Taka okazja dla Łowcy już się więcej nie zdarzy. Przymierzył i oddał swój ostatni strzał.

[Joachim Cargalho]

A ten okazał się bezbłędny. Dosięgnął on swojego celu. Sarna padła jak rażona piorunem, a @Heinz-Werner Grüner niespiesznym krokiem podszedł do jej truchła, by zabrać ją ze sobą. Rzutem na taśmę, mógł dopisać kolejne punktu do swojego wyniku.

Koniec ruchów. Gratuluję udanego polowania!
Możesz oczywiście zamknąć wątek postem narracyjnym.

[Heinz-Werner Grüner]

I koniec! Czas wielkiego polowania minął.
Oberhaupt z niemałym żalem schodził w dół ku Polanie Wolności. Spędził niemalże tydzień w samotności, tylko raz wyciągając "urządzenia bilokacyjne". W tym jednak wypadku cel był najbardziej szczytny jak tylko się dało. No, ale nie o tym to miało być. Sanie, które na szczęście miał ze soba ledwie pomiesciły cały dobytek polowania. Truchła dzika, dwóch kozic, daniela, sarny i lisa leżało starannie ułożone, choć zajmowały sporo miejsca. Grüner spokojnym krokiem wracał, by na koniec nie nabawić się żadnej kontuzji. Wracał w zamyśleniu, wracał jednak dumnie. LIczył się z tym, że mógł nie wygrać, ale cieszył się, że to polowanie było całkiem udane. Celność na pewno była zadowalajaca, gorzej z tropieniem. Może następnym razem poprawi swój wynik.


Dziękuję pięknie za wspaniale zorganizowaną zabawę Herr @Joachim Cargalho . To było mega wciągające. Pomimo, że zawaliłem 2 czy 3 razy to jestem i tak zadowolony. No, ale czasem real nie pozwoli i mi brać regularnie udział. A ten real był dobry!

[Joachim Cargalho]

Raport z polowania
Heinz-Werner Gruner

Oberhaupt mógł ruszyć z przekonaniem, że jako twórca tego kraju będzie miał władzę nad zwierzętami, które go zamieszkują. Już pierwsze zwierzę splatało mu figla, umykając jego wystrzałowi. Myśliwy jednak szybko zreflektował się i poprawił precyzję, nie dając zwierzęciu szans w rewanżu.

Dalej, pozwalał sobie na nieco wolniejsze tempo wędrówki i kiedy było mu to potrzebne, przystawał na chwilę, nie próbując nawet poszukiwać zwierzyny. Mniejsze zaangażowanie przełożyło się na wynik końcowy, ale mimo wszystko kilka polowań poszło mu naprawdę dobrze!

Największym wyzwaniem mogła okazać się górska koza, która lawirowała pomiędzy myśliwymi, nie dając im się schwytać. Jej pogromcą okazał się nie kto inny jak sam Oberhaupt. Kilka dni wcześniej rozprawił się również dużo większym okazem tego gatunku.

Upolowane zwierzęta:
- lis - 1 szt.
- koza górska – 2 szt.
- daniel - 1 szt.
- dzik - 1 szt.
- sarna - 1 szt.


W czasie swojej wędrówki, zgodnie z zasadami, zdobyłeś:

48 punktów

- Oberhauptcie, ile jedzenia! - stwierdził wyraźnie zdumiony ilością łowów.
- Gdzie Ty tego tyle nazbierałeś? - zapytał i zażartował - Przyznaj, że Hagyma Ci coś podrzucił - i roześmiał się.
- Ankietę wypełnij sam - dodał jeszcze na koniec i dopytał - To co? Teraz widzimy się przy ognisku?
Wiedzieli, że tam się spotkają. Gdy już odwrócili się od siebie, Joachimowi przypomniała się jeszcze jedna sprawa. - Heinz, Coirloscadh chyba zaginął w tych górach. Wysyłamy po niego naszych ochotników? - i znów się uśmiechnął, jakby to pytanie nie było całkiem na poważnie.