Alfred Fabian - Tropiciel

[Joachim Cargalho]

Ruch 1.

Księżyc był na tyle jasny, że oświetlał całą okolicę. Tropiciel ruszył na poszukiwania śladów. Przyglądał się śladom na śniegu, dotykał kory drzew, a odkryte przygniłe liście brał w garść i przykładał do nosa, pobudzając swoje - zwierzęce instynkty. Każdy dźwięk odwracał jego uwagę, a on z zaciekawieniem spoglądał w kierunku jego źródła. Musiał jednak poczekać aż do świtu, by otrzymać szanse polowania...

[Joachim Cargalho]

77 - zwierzę średnie



Pierwszy dał się znaleźć niewielki koziołek, który pewnie wyruszył na poszukiwania sarny. Zamiast miłości, znalazł kłopoty, co również mogło być do przewidzenia.

Tropiciel nie czekał na dalszy rozwój wypadków i przystąpił do polowania.

[Joachim Cargalho]

Gdyby przyznawano punkty za znalezioną zwierzynę, byłby niekwestionowanym liderem. Ponieważ punktujemy za zwierzynę trafioną, wynik ten nie jest zbyt przekonujący. Ten strzał również chybił. .

W następnym ruchu musisz poszukać zagubionego bełta. Post narracyjny miłe widziany. Możesz wrzucić dwa posty na raz, liczone jako dwa osobne ruchy!

[Alfred Fabian]

- Japierdziele - przeklinał na głos szukając bełtów - a trzeba było zostać strzelcem wyborowym, wtedy bym wszystko ustrzelił...

W głębi duszy wiedział jednak, że to nie jest jego wina, że został Tropicielem. Tradycja rodzinna, przekonania kolegów, namowa żony... Nic z tych rzeczy nie miało jakiegokolwiek wpływu. Po prostu czuł w głębi duszy, że tak powinno być. Jego strzała zagubiła się gdzieś w trawach, i nawet pomimo charakterystycznej czerwieni na skrzydle, nie mógł jej znaleźć aż tak łatwo. Ale w końcu się udało...

[Alfred Fabian]

Gdy już udało mu się znaleźć bełta, ruszył ponownie na polowanie. Chociaż wiedział, że już niedługo przyjdzie mu opuścić lasy, przeczuwał, że przy ognisku już nie poopowiada za dużo. Piękne jelenie, piękne łosie, piękne słonie... Słoni to w lesie na pewno nie znajdzie, ale na jakiegoś łosia albo dzika liczył cały czas po cichu. Piękne kły, albo poroże... W sam raz do Dworku.

- Losie, bądź łaskawy... - mruczał pod nosem, podążając za tropem całego stada parzystokopytnych zwierząt.

[Joachim Cargalho]

Brakowało mu szczęścia lub... umiejętności, jednak nie brakowało mu konsekwencji. Szukając bełta, znalazł nowy trop. Las serwował mu wiele śladów, jednak był to dopiero pierwszy krok do sukcesu.

[Joachim Cargalho]

Ślad jaki spotkał na swojej drodze wyglądał bardzo obiecująco.



Bez chwili namysłu ruszył za tropem w poszukiwaniu tego konkretnego zwierzęcia! Choć odcisk wydawał się świeży, musiał sporo się napocić, by dojść do miejsca gdzie... Mały niedźwiadek został uwięziony w siatce kłusowników. Bez pomocy nie da rady się wydostać. Alfred miał trzy wyjścia.





A. Zabija niedźwiadka i zyskuje 3 punkty. Ze strachu przed jego matką musi zmienić pole, co zajmuje mu dwa ruchy.

B. Wypuszcza niedźwiadka. Ten, w ciągu jednego ruchu, zaprowadza go do siedliska.

C. Pozostawia wszystko tak jak było, w następnej turze może znowu polować.

Zdarzenie losowe, więc musimy przeprowadzić interakcję.
Po decyzji zobaczymy jak potoczy się dalej akcja.

[Alfred Fabian]

- Chodź no malutki - Alfred pogłaskał misia po grzbiecie. Ten wyglądał na przestraszonego, ale po chwili uspokoił się i złagodniał. Jego kły już nie były dla tropiciela zagrożeniem. Ba, ten nigdy go nie widział i wiedział, że taka okazja może się nigdy nie powtórzyć. Wyciągnął nóż i powoli zaczął rozcinać sieć, tak aby niedźwiadek był w stanie swobodnie wydostać się z potrzasku. Z każdą przeciętą liną, coraz łatwiej było mu się wydostać, aż w końcu z łatwością był w stanie pobiec w głębię lasu. Alfred już wyczuwał grubą zwierzynę i gdy tylko miś się oddalił, zostawiając w mokrej glebie głębokie ślady - ruszył za nimi w kierunku siedliska.

[Joachim Cargalho]

Tropiciel zlitował się nad niedźwiadkiem, którego uwolnił z sieci, a ten, przerażony, czym prędzej pognał w głąb lasu. @Alfred Fabian zwęszył szansę na przeniesienie się w dogodne miejsce, które pozwoli mu wytropić być może jeszcze większy okaz. Uwolnienie misia, a później próba zabicia jego matki będzie na pewno aktem sadyzmu, nie dobrego serca. Takie trofeum, jednak na pewno będzie zapamiętane mu na długo.

Podsumowanie dnia:
16 tura - 3 pkt
17 tura - 3 pkt
18 tura - 3 pkt
Dzień VI: 9 pkt

DZIEŃ VII
(Rzuty wartości 1-12, podczas rzutu na zwierzynę, powodują zdarzenie losowe)
Pozostajemy przy zasadzie: Każdy z graczy ma trzy ruchy!
Trzy posty narracyjne punktujemy tak samo.
Do tej pory zebrałeś 24 punkty

Mógł mieć tylko nadzieję, że mały niedźwiedź wie gdzie jego dom, a i tam będą na niego czekać... Jeśli sam zgubi się, tropiciel będzie wyprowadzony w pole. Dużo szybciej podróżuje się widząc świeży trop i nie musząc go poszukiwać. Alfred, przecinał kolejne dukty, gnając za misiem, który nie zdawał sobie sprawy, że dotychczasowy wybawca, tak naprawdę może okazać się oprawcą.

Zmiana pola:

Post do interakcji zaliczam jako narrację pierwszego dzisiejszego ruchu.
Przed Tobą jeszcze dwa! Jesteś na miejscu, w siedlisku.
Możesz polować!

[Alfred Fabian]

Cudownie, cudownie... Alfred zwęszył okazję i ruszył ponownie na polowanie, zostawiając misia w spokoju. A może i nie, kto to wie... Trop był dobry, zwierzyny musiało być dużo. Dlatego też ruszył, naciągnął kuszę już prawie ostatni raz i rozpoczął ostrzał. Może trochę na ślepo, ale w głębi widział parę błyszczących ślepiów, które patrzyły na niego spod ukosa.