Lieselotte Augentrost - Łowca

[Joachim Cargalho]

DZIEŃ VII
(Rzuty wartości 1-12, podczas rzutu na zwierzynę, powodują zdarzenie losowe)
Pozostajemy przy zasadzie: Każdy z graczy ma trzy ruchy!
Trzy posty narracyjne punktujemy tak samo.
Do tej pory zebrałaś 29 punktów

Stałą u wejścia do groty, a jej czworonożny kompan niemalże mógłby eksplodować z ekscytacji. Dla niego, była to zabawa, dla niej - ważna misja, podsycona opowieścią Babinki. Bez znaczenia, jaki cel każdemu z nich przyświecał, historia ta dobiegała już końca. Jaki jednak będzie jej wynik?

Jeśli dobrze pójdzie, masz jeszcze dwa polowania do przeprowadzenia.
Przed Tobą trzy ruchy!

[Femme Mystere]

Lieselotte i Nunuś powrócili do miejsca, gdzie u zboczu góry znajdowała się jaskinia.
- Wiesz, Nunuś... - mówiła do siebie - ... chyba jednak będę musiała tam wejść...
Pocieszała się, choć cały jej rozsądek krzyczał w głowie, by tego nie robiła.
Bała się niesamowicie, ale zapaliła lampę i powoli, w towarzystwie czworonoga, zagłębiła się w ciemność.

Poluję.

[Joachim Cargalho]

Wejście do jaskini wiązało się z dużym niebezpieczeństwem, ale również znacznie podnosiło szansę na znalezienie ukrytej tam zwierzyny. Edelweisskie legendy pełne były mitycznych stworzeń, a wśród nich można było wymienić chociażby smoki, które niegdyś miały strzec kotliny, uznając ją za swoją ziemię. Z najwyższych wierzchołków tworzyły wartownie, z których obserwowały okolice.

Trudno jednak było przypuszczać, by @Femme Mystere wierzyła akurat w latające jaszczury, które w dodatku zieją ogniem. Ciemność, jaka przytłaczała w głębi jaskini działała na wyobraźnię. Nawet Nunuś, który dotąd bez obaw sprawdzał wszelkie zakamarki, tym razem z opuszczonym ogonem szedł przy nodze swojej pani.

[Joachim Cargalho]

Coś wypuściło parę z pyska i tupnęło przeraźliwie nogą. Pogłos tych dźwięków dudaniał w jaskini, której grube ściany dawały coraz mniejszą przestrzeń. Wielki czarny korpus, grzywa, która falowała, mimo iż brakowało jakiegokolwiek ruchu powietrza i ogon zamiatający kurz ze skalistej podłogi. Pewnie chciała przyjrzeć się temu jeszcze nieco bliżej, zrobić dwa kroki do przodu. Mogło się jej wydawać, ze z czaszki tego zwierza wystaje jakiś kieł, może róg. Opowieści Babinki dodawały temu miejscu aurę tajemniczości.



Strach i niewiedza zaczęły pobudzać wyobraźnię, która zaczęła kreować coraz to nowsze wizerunki zwierzęcia, które tam spotkała. Powinna mieć już wyciągniętą strzelbę, ale zafascynowana była wytworem swojej wyobraźni. W końcu jednak zwierzę ponownie wypuściło powietrze, zagrzmiało swoja złością i dopuściło się szarży.



Nie pozostało nic innego, jak dokonać odwrotu. Podczas biegu, szykowała broń, by posłać śmiercionośny strzał. Nie tracąc rytmu biegu, odwróciła się i nie celując nawet zbytnio, próbowała się ratować.

[Joachim Cargalho]

Nie da się w ten sposób oddać precyzyjnego strzału. Ten również takim nie był i chybił celu. Wybiegła z Nunusiem z jaskini, a dzik - lekko oszołomiony hukiem - zatrzymał się na granicy wejścia, jakby wystarczyło mu to, że nieproszeni goście opuścili jego tymczasowy przybytek.

Polowanie nieudane, więc nie musisz zmieniać pola.
Możesz ponownie zarządzić łowy!

[Joachim Cargalho]

Raport z polowania
Lieselotte Augentrost

Rozpoczęła swoje polowanie dopiero pod koniec trzeciego dnia zmagań, ale od razu przystąpiła do skutecznego ostrzeliwania latających kaczek. Towarzyszący jej pies o imieniu Nunuś, został warunkowo dopuszczony do uczestnictwa w zawodach, nie otrzymawszy swojego własnego numeru startowego.

Łowczyni wraz z psem, przemierzali wszelkie dozwolone miejsca: łąki, lasy oraz góry – szczególną uwagę poświęcając jednak siedlisku. Tam poszukiwali mitycznego zwierzęcia, które miało im przynieść chwałę i dać miejsce na kartach historii.

W swoich poczynaniach pozwolili sobie na pojedynki z sarną (zwycięski), czy też z kozicą górską, która igrała sobie z kilkoma myśliwymi. W łowieckich annałach zapisze się brawurowa ucieczka z jaskini przed rozjuszonym dzikiem. Nikt nie wie co on tam naprawdę robił, przecież to nie miejsce na jego żerowisko.

Upolowane zwierzęta:
- kaczka – 1 szt.
- sarna – 1 szt.
- zając – 1 szt.
- daniel – 1 szt.


W czasie swojej wędrówki, zgodnie z zasadami, zdobyłaś:

31 punktów

- Następnym razem wpadniemy do Parku Narodowego - zaczepił ją, a między nimi Nunuś szarpał się z danielem, ciągnąć go za nogę. - Mam nadzieję, że się podobało! - rzucił i poprosił o wypełnienie ankiety.

W międzyczasie zrobił szybką inwenturę złowionej zwierzyny i spisał sobie wszystko.
- Chyba będę musiał wpaść do Twojej agencji z raportem - zapowiedział swoją wizytę.
- Dali Ci w ogóle jakieś fajne biuro? - dopytał.