VfB 1923 Wolkenbad

[Heinz-Werner Grüner]

ADRES: nn, Wolkenbad
NAZWA SKRÓCONA: VfB 1923 Wolkenbad
PRZYDOMEK: Robotnicy
BARWY: Bordowo - Białe
STADION: Wolkenstadion
SPONSOR: APKS
SPONSOR TECHNICZNY: Spieler
WŁAŚCICIEL: Pavel van der Gibson
TRENER: j.w.


STROJE:

SUKCESY

- Mistrzostwo Oberligi Sezon 1, Sezon 2
- Wicemistrzostwo Oberligi Sezon 3
- Puchar Oberligi Sezon 2

KLUBOWE REKORDY

Najwyższe zwycięstwo:
6:0 - Spartak Grünerwald (wyjazd) - 8 VII 1924

Najwyższa porażka: 0:3 - SG Dynamo Stadt (dom) - Puchar - 03 XI 1923

Derby Wolkenbadu: 4/3/0

[Pavel van der Gibson]

Grupa lokalnych robotników, głównie portowych, postanowiła wreszcie zrealizować swój pomysł, który zrodził się w ich głowach kilka tygodni wcześniej. Na pierwszym oficjalnym zebraniu stowarzyszenia sportowego ustalili oni nazwę oraz barwy nowej sekcji piłkarskiej. Nowa drużyna otrzymała nazwę "Verein für Bewegungsspiele 1923 Wolkenbad". Stroje zostały uszyte przez miejscowego krawca, który posiadał nadmiar tkaniny koloru białego oraz bordowego, które to były potrzebne w związku z odbywającym się kilka dni wcześniej świętem miasta. Pierwszy prezes, przybysz z dalekiego Księstwa, Pavel van der Gibson zaprojektował herb oraz dopiął wszystkie formalności. Drużyna VfB od tego momentu oficjalnie stała się częścią nowopowstałej ESB FussballLigi.

Trener rozpoczął od ogłoszenia naboru do nowej drużyny. Zgłosiły się łącznie 22 osoby, lecz na pierwszy trening przyszło 18, stając się tym samym pierwszymi w historii piłkarzami VfB. Na drugim zebraniu stowarzyszenia ustalono potrzebę przeprowadzenia zbiórki pieniędzy na działalność klubu. Zebrane pieniądze zostały w całości przekazane trenerowi.

[Roman Schädel]

Grupa lokalnych robotników, głównie portowych, postanowiła wreszcie zrealizować swój pomysł, który zrodził się w ich głowach kilka tygodni wcześniej. Na pierwszym oficjalnym zebraniu stowarzyszenia sportowego ustalili oni nazwę oraz barwy nowej sekcji piłkarskiej. Nowa drużyna otrzymała nazwę "Verein für Bewegungsspiele 1923 Wolkenbad". Stroje zostały uszyte przez miejscowego krawca, który posiadał nadmiar tkaniny koloru białego oraz bordowego, które to były potrzebne w związku z odbywającym się kilka dni wcześniej świętem miasta. Pierwszy prezes, przybysz z dalekiego Księstwa, Pavel van der Gibson zaprojektował herb oraz dopiął wszystkie formalności. Drużyna VfB od tego momentu oficjalnie stała się częścią nowopowstałej ESB FussballLigi.

Trener rozpoczął od ogłoszenia naboru do nowej drużyny. Zgłosiły się łącznie 22 osoby, lecz na pierwszy trening przyszło 18, stając się tym samym pierwszymi w historii piłkarzami VfB. Na drugim zebraniu stowarzyszenia ustalono potrzebę przeprowadzenia zbiórki pieniędzy na działalność klubu. Zebrane pieniądze zostały w całości przekazane trenerowi.

Już się nie mogę doczekać derbów Wolkenbad.

[Heinz-Werner Grüner]

Jako żywo śmiem twierdzić, że Spieler - producent strojów, także i dla VfB posiada większy zapas kolorystyczny, niż tylko ten zebrany od lokalnego krawca.

Widzę, że pomału "braterska miłość" dwóch klubów z Wolkenbad zaczyna iskrzeć! I bardzo dobrze!
Zapraszam do dołączenia do ligi w systemie X11.

[Pavel van der Gibson]

Po pierwszej zbiórce pieniędzy okazało się, że lokalny krawiec może zostać zamieniony na profesjonalne przedsiębiorstwo zajmujące się tego typu sprawami. Wybór padł na Spielera, doświadczonego w tego typu projektach. Aby zachować lokalny charakter klubu, barwy pozostały niezmienne, w ten sposób miejscowy krawiec wpisał się w historię tutejszej piłki nożnej.

Jednocześnie po kilku pierwszych treningach okazało się, że okoliczni mieszkańcy w rozmowach między sobą nazywają zbiorczo grających nieopodal w piłkę mężczyzn 'robotnikami'. Taki też przydomek od dziś nosić będzie drużyna VfB.

[Pavel van der Gibson]

Dziś w drodze na poranny trening przed pracą, do grupy piłkarzy dołączył się młody chłopak, który przez całą drogę prosił o danie mu szansy w zespole. Zawodnicy przekazali prośbę trenerowi, który zaprosił chłopaka na zajęcia. Szybko okazało się, że Daniel Heidmuller nie odstaje aż tak od reszty składu, chociaż jeszcze wiele pracy przed nim. W związku z tym został przyjęty do drużyny na czas próbny. Drugą część dnia trener spędził na rozmowach z jego matką, obiecując, że chłopak nie zrobi sobie krzywdy oraz przekonując, że klub piłkarski to nie nowy rodzaj sekty.

[Pavel van der Gibson]

Raport z działalności klubu

Przez kilka ostatnich dni trener VfB regularnie odwiedzał miejscowe bary, port i robotnicze osiedla w poszukiwaniu chłopaków chętnych dołączyć do nowopowstałej drużyny. Po jakimś czasie poznał także jednego z zagranicznych gości przebywających w sanatorium, który okazał się przedstawicielem innego piłkarskiego klubu z dalekich stron. Przedstawił się jednocześnie jako człowiek z wielkimi możliwościami i wpływami w świecie sportu. Po krótkiej rozmowie opiekun VfB oraz ów jegomość doszli do porozumienia i podpisali umowę opiewającą na dość niskie sumy, która miała gwarantować przyjazd w najbliższym czasie kilku uzdolnionych zawodników do Wolkenbadu. Mężczyzna wywiązał się z umowy i 16.08 do miasta przybyło 5 nowych zawodników. Mimo delikatnego zaskoczenia warunkami jakie zastali, wszyscy dość chętnie dołączyli do reszty drużyny.

Oprócz tego, wczoraj przechadzając się nad brzegiem jeziora trener spotkał rotryjskiego imigranta poszukującego pracy. Od słowa do słowa okazało się, że miał on kiedyś styczność z piłką nożną ponieważ pracował przy montowaniu krzesełek na stadionie. Z chęcią przystał na propozycję przyjścia na trening, po którym został oficjalnym graczem Robotników.

Najnowsze nabytki:
Dag Lövsveden (obrońca, 28 lat)
Birger Nordander (pomocnik, 24)
Emmanuel Banderas (napastnik, 21)
Udo Gårdinger (obrońca, 24)
John Charlton (pomocnik, 24)
Rocco Rispoli (obrońca, 24)

Zdjęcie zawodników VfB, jednoosobowego sztabu klubu oraz kilku członków Stowarzyszenia Robotników Wolkenbadu

[Pavel van der Gibson]

Raport z działalności klubu

Kolejne dni przygotowań do sezonu mijały zawodnikom VfB na pracy fizycznej (w końcu dla większości piłka to tylko dodatek) i sporadycznych treningach. Trener drużyny miał jednak świadomość, że przeciwnicy nie będą czekać. Wysłał więc jednego z zaufanych ludzi, zawodnika, Larsa Obernhubera na przeszpiegi do ligowych rywali. Lars wrócił po kilku dniach i oświadczył, że to miała być rozrywka i on nie zamierza rywalizować z profesjonalistami, którzy umiejętnościami przewyższają go o kilka poziomów. Do tego, jak przekazał reszcie drużyny, widział u rywali paru osiłków, którzy z łatwością mogą połamać nogi niedoświadczonym półamatorom z Wolkenbadu. W związku z tym Lars razem z trzema innymi graczami zrezygnowało z gry w piłkę.

Cóż więc było robić. Trener wziął sobie do serca przestrogi Larsa i rozpoczął intensywne poszukiwania. Ponownie udał się do Sanatorium oraz pobliskich pensjonatów w poszukiwaniu chętnych do gry. W jednym z nich zatrzymała się akurat męska drużyna gimnastyczna, która to w ramach strajku, spowodowanego brakiem pensji, nie wróciła do swego macierzystego klubu i aktualnie szukała nowego zajęcia. Dość szybko zgodzili się na testy w VfB i po paru treningach kilku z nich zasiliło szeregi drużyny. Z radością przedstawiam nowych zawodników VfB:

Richie MacKill (obrońca, 24 lata)
George Whale (napastnik, 23)
Geoff Bloom (napastnik, 27)
Elliott Buchanan (bramkarz, 29)
Mikey Orr (pomocnik, 29)

Spotkani gimnastycy podczas rozgrzewki

[Heinz-Werner Grüner]

Dobrze, że ten ze zdjęcia to gimnastyk, a nie wasz bramkarz!

[Pavel van der Gibson]

Dobrze, że ten ze zdjęcia to gimnastyk, a nie wasz bramkarz!

Otóż to właśnie jest nasz nowy bramkarz, Elliott Buchanan, zanim zmienił podkoszulek na strój bramkarski