Rosenrot Saal

[Heinz-Werner Grüner]

Ach, jakże tajemniczo i magicznie wygląda to stanowisko wróżbiarskie! Nie sposób przejść obojętnie obok stołu z kryształową kulą i kartą tarota. Droga wiedźmo, zatem pytam w duchu zabawy:
- Jak dopasowanie między mną a moją ulubioną kawą? Czy nasza relacja ma przyszłość, czy raczej powinienem szukać nowej miłości?

[Femme Mystere]

- Witaj, edlowski człowiecze. Aby sprawdzić twoje dopasowanie, musisz podać mi nazwę twojej ulubionej kawy. - odparła wiedźma, tasując w rękach karty.

[Heinz-Werner Grüner]

- Witaj, edlowski człowiecze. Aby sprawdzić twoje dopasowanie, musisz podać mi nazwę twojej ulubionej kawy. - odparła wiedźma, tasując w rękach karty.

- Szanowna Pani, to ja bym prosił z lungo, o tak tą wersję kawy bardzo lubię. Ziarna nie będę tu istotne, a sposób podania. O tak, zdecydowanie, niech będzie lungo.

[Femme Mystere]

Czarownica przetasowała karty i z nabożnością rozłożyła dziesięć z nich na okrągłym stoliczku. Potem składała je w tajemnicym porządku, a potem rzekła:

- Karty mówią, że pasujecie do siebie jedynie w pięćdziesięciu pięciu procentach. Z pewnością znajdzie się coś, co bardziej wpasowuje się w Wasze gusta, ludzka istoto.

[Heinz-Werner Grüner]

Czarownica przetasowała karty i z nabożnością rozłożyła dziesięć z nich na okrągłym stoliczku. Potem składała je w tajemnicym porządku, a potem rzekła:

- Karty mówią, że pasujecie do siebie jedynie w pięćdziesięciu pięciu procentach. Z pewnością znajdzie się coś, co bardziej wpasowuje się w Wasze gusta, ludzka istoto.

- No masz ci los! Tylko 55%! Jak to wyliczyłaś Droga Pani?! To była jedyna nadzieja na miłość...

[Femme Mystere]

- Ludzka istoto... - zaczęła wiedźma, kładąc rękę na dłoni rozmówcy. Wywróciła oczy do tyłu i zaczęła szaptać coś do siebie. - Miłość w tobie skryta jest głęboko pod zbroją z czci i dumy. - po tych słowach jej oczy powróciły do normalności. - Szukaj dalej, synu. Może jeszcze ją odnajdziesz. Ale nie w tym czaju. - dodała.

[Heinz-Werner Grüner]

Gruner przytakiwał udając, że rozumie. Skinął i odszedł od stanowiska czarodziejki, ale cały czas spokoju nie dawało mu jedno z jej zdań:
- Nie w tym czaju, nie w tym czaju? Znaczy, że mam pić z innego czajnika? - przystanął na chwilę i zaczął dumać, po czym udał się wyjścia.
W drzwiach mijał szeroko uśmiechniętych i konwersujących ze sobą panów, @Joachim Cargalho i @Gaetano Kohlmeise.
Przywitał się i poszedł dalej.