Was ist los?

[Piotr Romanow]

Codzienna rutyna sztabowców, zabiegani oficerowie biegali po korytarzu tak jak miało to miejsce zawsze, gdy zjawiał się on. Szlachetnie urodzony Leutnant Romanow, którego co poniektórzy bali się jak ognia, inni mieli go za przyjaciela, a jeszcze inni mieli go za pionka w tej całej grze. Chociaż pośpiech był wiadomą, ponieważ od momentu jego "przejęcia władzy" w armii wiele się zmieniło. Cały system walki, który dotychczas był prowadzony wg. teoretyków Kotliny został całkiem wyrzucony do kosza, a jego nowatorskie metody walki obrony w głąb były na tyle słynne, że sąsiedzi Edelweiss musieli parę razy przemyśleć inwazję na nasz kraj.

Nie tylko zmieniły się metody walki, ale pojawiła się także kolejna zaufana osoba w szeregach Heer dzięki której Romanow mógł realizować plany modernizacji armii, a także prowadzić bardzo elastyczny system walk, bowiem jej postawa pozwalała mu na to. Corporal @Femme Mystere, jest bardzo elastycznym podoficerem Armii Edelweiss, dlatego Piotr pokłada w niej całe swoje zaufanie dlatego stara się z nią pracować jak najbliżej.

Wchodząc do sztabu wszyscy kłaniali się Romanowowi, chociaż ten pierwsze co krzyknął to; - Corporal Augentrost do mnie! - Zawołał ją w celu przedstawiania planu na cały dzień, a także wysłuchaniu raportu sytuacyjnego co się tu działo pod jego nieobecność.

[Femme Mystere]

Frau Augentrost, dla której kariera wojskowa była czymś zupełnie obcym do tej pory, robiła wszystko, by zrobić jak najlepsze wrażenie. Zasalutowała, gdy Herr @Piotr Romanow wezwał ją do swojego gabinetu. Jego zamaszysty krok, pochmurna mina i ton głosu zwiastowały kłopoty.

Ukrywając rozedrganą trwożność, jaka gościła w jej wnętrzu, Lieselotte weszła za swoim przełożonym do pokoju. Jeszcze raz zasalutowała i zdała raport, który niestety nie obfitował w godne przekazania informacje. Właściwie nie działo się w czasie jego nieobecności nic krytycznego, żadnych większych wpadek ani zagrożeń. Ale i również nie było czym się pochwalić.

- Czekam na rozkazy, Herr Leutnant! - zakończyła, obserwując bez drgnienia powieki twarz rozmówcy.

[Piotr Romanow]

Romanow zapalił papierosa i wskazał na krzesło Frau Lieselotte. - Proszę siadać. - Powiedział swym słynnym głosem starego oficera. - Powiedzcie mi Frau Lieselotte, jak dalej widzicie swoją służbę wojskową? Czy macie jakieś konkretne plany odnośnie waszego rozwoju? Planujecie jakieś studia? Cywilne, medyczne, wojskowe? Dobrze byłoby wiedzieć czy będziemy mieli tu specjalistę w jakimś fachu, czy będzie Frau zwyczajnie starała się rozwijać za zasługi i zdobywać wiedzę na polu walki, czy też na poligonach. - Wyciągnął paczkę papierosów i podał swojej towarzyszce rozmowy. - Zapali Frau?

[Femme Mystere]

Frau Augentrost zasiadła na twardym krześle i z ulgą przyjęła propozycję zapalenia papierosa. Odpaliła go pośpiesznie i od razu poczuwszy ulgę, popatrzyła znów na Leutnanta.

- Herr Romanov, znana jestem w Edelweiss jako "agentka" od zadań specjalnych. Wszędzie tam, gdzie potrzeba wsparcia, doświadczenia w organizacji i strategii, sprawdzam się ja. Może umiem unieść broń, choć może raczej taką lżejszą, i może umiałabym w sytuacji kryzysowej udzielić pierwszej pomocy, lecz myślę, że najlepiej przydam się Wam, Herr @Piotr Romanow. Jeśli to zbyt wiele prosić o to, by móc z Wami realizować cele ELaK, to proszę o przydział, który będzie adekwatnie odpowiedni.

[Piotr Romanow]

Romanow przewrócił oczami;

- Frau Augentrost, jeżeli chodzi o mnie nie widzę tutaj żadnych przeciwskazań, ale dobrze by było, gdyby Frau ukończyła jakiś kierunek jakiejkolwiek szkoły wyższej. - Zaśmiał się - Jestem jedynym oficerem w tym kraju, który nie ma wykształcenia wyższego i samego mnie czeka nadrabianie, bowiem tytułu naukowego nie mam, a cóż to za oficer, który nie jest przynajmniej magistrem?

Zajrzał głęboko w oczy Lieselotte i powiedział; Powiedzmy sobie tak. Ja biorę Frau na praktyki u mnie, wszystko ułożymy co i jak, ale najważniejsze czego wymagam to wierności i oddanie sprawie naszych wojsk. Musi się pani nauczyć pisać i redagować rozkazy, wyciągi i szmat różnych dziwnych niepotrzebnych rzeczy. - Znowu się zaśmiał. - Tym bardziej, że jeżeli ma mi się do czegoś Frau przydać to warto by było, żeby umiała Frau coś z typowo mojej pracy. Rozkazy raczej będę przedstawiał i sama się Frau nauczy, a jeżeli zależy na pracy ze mną? Jeszcze dziś puszczę odpowiedni rozkaz.

[Femme Mystere]

- Oh... - Lieselotte złapała się za kark i pomasowała wyraźnie zakłopotana. Rzeczywiście do tej pory nie zrobiła żadnego wykształcenia mikronacyjnego. Jej pierwszy mąż oferował jej wszystko, czego potrzebowała i sam zajmował się mikronacyjną nauką, więc nie czuła żadnej potrzeby w tym kierunku. Drugi mąż zajęty był zupełnie innymi tematami. Herr Oberhaupt oczekiwał jedynie zaangażowania. I chyba nikomu z jej przyjaciół w mikroświecie nie przeszło przez myśl pytać ją o udokumentowane wykształcenie. Do tej chwili. I oczywiście Herr @Piotr Romanow miał absolutnie rację. - W Edelweiss powstaje Uczelnia Wyższa. Czy Herr Leutnant oczekuje ode mnie podjęcia kształcenia na tej placówce, czy też rekomenduje jakąś inną? - Potem pod presją nieustępliwego spojrzenia przełożonego, lieselotte czuła się tylko coraz mniejsza i mniejsza i niemal wgniotła się w krzesło, na którym siedziała... - Herr @Piotr Romanow , postaram się naj najszybciej nadrobić wszystkie zaległości. Sądzę, że Herr będzie zadowolony ze mnie! I na niczym tak mi nie zależy jak na dobry naszej szarotkowej ojczyzny! - paplała rozgorączkowana, a gdy zaśmiał się, wyprostowała się i wypaliła resztę papierosa niemal na jednym wdechu. - Herr @Piotr Romanow , jeśli przyłapałby mnie Herr na niewierności... udzielam pozwolenia, na spalenie na stosie. - uderzyła pięścią o stół. - Przekona się Herr, że jestem niezawodna firma. Tak mi dopomóż Oberhaupt!

[Piotr Romanow]

Romanow owiany dymem papierosów pierwszy raz od dłuższego czasu się uśmiechnął. - Frau Augentrost, spokojnie, spokojnie. Proszę się nie denerwować, bo nerwy nie są tu nam na rękę. Widzi Frau, zależy mi na tym, żeby Oficerowie Kotliny byli naprawdę wykształceni, wykwalifikowani w tym co robią, żeby byli chodzącą elitą. - Romanow złapał swoją rozmówczynie za pięść, którą ta uderzyła w stół. - Takie ładne macie ręce, a uderzacie nimi w stół Frau Augentrost... To tylko spokojna rozmowa, ja też mam wiele do nadrobienia. Wiecie dobrze, że wróciłem po bardzo długiej realiozie, nie wiem w jakim stanie aktualnie znajdują się nasze wojska, a i wypadałoby manewry jesienne zrobić. Kawał pracy przed nami. Powiedzmy sobie tak. - Zaśmiał się Romanow. - Nadrobimy wspólnie wykształcenie, na wybranych kierunkach, a każdy zdany semestr będzie przybliżał Frau do awansu. Oczywiście proszę pamiętać o rozwoju zawodowym, a nie tylko naukowym.