Apartament Horace Richelieu

[Horace Richelieu]

Horace Richelieu miał niemałą niespodziankę, gdy się wprowadził do jednej z starych kamienic w Stadt Edelweiss. Jego sąsiad był starym Austriacko-Węgierskim Komandosem i zaimponowała mu determinacja oraz niezwykły wyczyń Podróżnika, aby ominąć straż graniczną w taki sposób. I to nie zauważenie!
Jego godność to Eilert Jung, za młodu blond włosy opierały o wysportowaną klatkę piersiową i plecy, obecnie zwinięte w kucyk wspomnień. Zielone oczy straciły swoją ostrość, a mięśnie elastyczność, ale mimo to nadal czytuje opowieści i sam piszę książki w tematyce około wojskowej.
Teraz przechodząc do tej niespodzianki po przy dłużnym wstępie-jegomość przywitała Horace nim się wprowadził małym prezentem, czyli kopią z autografem niewydanej powieści, choć skończonej "Akcja:MRÓŹ" i zaproponował wstępny szkic opowieści opartej na wydarzeniach, które usłyszał z plotek związanych z Kawalerem. Mężczyźni usiedli przy skromnym stole omawiając przyszłą powieść, motyw, zarys fabularny oraz postacie nowej opowieści. Zanim jednakże do tego przeszli, zaproponował kupione ciastka i herbatę.

Apartament jest obłożony deskami, dębowymi. Ściany również. Ogólnie strasznie prosty i tanie mieszkanko, choć Richelieu zadbał o wygodę. Kupił kwiatki w doniczkach, powiesił kupiony jeden z dwóch obrazów oraz swe zmodyfikowane czekany wspinaczkowe na ścianie. Nie będzie ich potrzebował na razie.

[Horace Richelieu]

Apartament Horace Richelieu jest skromny pod względem wielkości pomieszczeń jak i samej jakości mebli, ale za to dusze zapewniają małe "dekoracje"- ostrza wspinaczkowe na ścianie, które zrobiły swego czasu duże zamieszanie na Akademii, maskę szamanki Olubayo (hebanowe drewno z pióropuszem i malunkami spokojnej, poważnej twarzy kobiecej), kilka roślinek doniczkowych i zapach wywodzący się od świeżych ziół i kwiatów

Mimo tej niedogodności, jaką czyni to pomieszczenie na pierwszy rzut oka, stół i stołki są w miarę dobrej jakości, a stołki miękkie. Horace Richelieu jako "Pan tego domu", podawał dla gości to bądź herbatę czy kawę, gdy stary komandos MAW, Eilert Jung. Zostało mało blond włosów, z każdym dniem ubywa, a jego zielone oczy straciły już swą ostrość. Pali fajkę, czasami biorąc łyk swej herbaty

Eliert Jung:Opowiadałem memu przyjacielowi, który pomaga mi napisać następną książkę w tematyce wojennej, gdy na jednej akcji musieliśmy dużo podróżować po górach. Było wtedy jakieś -25°C, ostro padał śnieg niczym jakby sam Bóg strzelał z karabinu na śnieżki! I to naprawdę szybko się poruszaliśmy, czasami nie było czasu aby w namiocie ogrzać swe jedzenie, gdyż wyjęcie tego wszystkiego swe zajmuję- mam nadzieję, że wojska Edelweiss mają lepszy pomysł na posiłki.

Olubayo doprawia kolację w małej kuchni na boku pomieszczenia. Nuci sobie coś pod nosem.

[Joachim Cargalho]

- To będzie chyba tędy - wskazał kierunek, kiedy @Femme Mystere zapytała go o drogę. Zanim jednak ruszyli tam, obserwowali jeszcze dyskusję drugiego z kierowców wraz z jego pomagierem. Ten drugi szukał czegoś w kufrze, a gdy tylko odnalazł, z pośpiechem pognał do tego pierwszego i podał mu gogle.
- To chyba byłaby bardzo szybka i szalona jazda! - zwrócił się ku @Robin von Eisenhut.

Cargalho spojrzał się w kierunku Frau Augentrost i uśmiechnął się jak to miał w zwyczaju robić po swoich żartach. Gestem zasugerował jej, że chwilę poczekają na pozostałych gości, którzy również zmierzali do apartamentu @Horace Richelieu.

Joachim nie miał wcześniej okazji poznać się z nowym obywatelem Edelweiss. Gdy ten przybył do Kotliny, nie było im dane porozmawiać. Raz już prawie do tego doszło, ale rozentuzjazmowany tłum na placu Stadt Edelweiss był nieugięty wobec "nowego" i nie dał się przepchać, by zamienić kilka słów.

- W końcu będziemy mieli okazję się poznać! - powiedział, gdy już byli blisko siebie. Pozostawił miejsce również na wymianę uprzejmości pomiędzy wszystkimi uczestnikami tego niespodziewanego spotkania.

- A teraz chodźmy do pana Horacego. Skoro nas zaprasza, nie pozwólmy mu zbyt długo na siebie czekać. - zasugerował i gestem zachęcił wszystkich do skierowania kroku ku kamienicy, w której mieścił się apartament pana Richelieu.

Teraz pozostało im czekać tylko na otwarcie drzwi jego lokum.

[Femme Mystere]

Lieselotte pozwoliła sobie chwycić @Joachim Cargalho pod ramię. Czasem za bardzo przypominała spłoszonego kota, szczególnie, gdy miała do czynienia z osobami, których nie znała za dobrze. Uśmiechnęła się do Herr @Robin von Eisenhut, choć tak naprawdę chodziły jej po głowie pewne komentarze, jakie zdecydowała się w tych okolicznościach jeszcze przemilczeć.
"Zachciało się wyścigów w środku nocy..." - pomyślała.
- Mam nadzieję, że Herr @Horace Richelieu uraczy nas dobrym winem. - stwierdziła, sugerując tym samym @Joachim Cargalho , że być może wypadałoby przynieść własne dla pewności.

[Heinz-Werner Grüner]

Za oknem już całkiem ściemniało. Nikt pośród gości lumeryjskiego podróżnika nie pomyślał nawet o tym na moment. Pracę swoją rozpoczął już latarnik, a i mleczarz pomału zaczął się budzić. W mieszkaniu Herr Richelieu ciągle jednak trwała dobra zabawa. Gospodarz i jego współlokatorzy uwijali się jak w ukropie by niespodziewanych gości nakarmić i napoić. Nawet Herr Luka dobrze się bawił (choć hazardu uprawiać nie mógł) czy to zagadując Ma'am Olubayo czy też przytakując swojemu pracodawcy.

[Horace Richelieu]

Apartament Horacego Richelieu był pusty przez cały tydzień, co bardziej zaniepokoiło starego komandosa Elierta Junga, ale uspokoił się na wieść, że przybędą na weekend. Uraczył ich szarlotką i świeżą herbatą, oraz ciepłą rozmową, gdyż ów tydzień spędzili niemalże cały czas na zajęciach. Olubayo pracowała jako "orientalna pomoc zdrowotna", gdy Horace Richelieu nadzorował budowy mieszkań w Wolkenbadzie.
Horace Richelieu:Łatwiej nam było, gdybyśmy zamieszkali w Wolkenbadzie, gdyż nie musielibyśmy wracać tyle drogi, a jednocześnie byśmy mieli wszystko na oku. Olubayo prowadzi praktykę zielarską, parząc dla ludzi specjalne zdrowotne herbaty i "mikstury".
Eliert Jung:Wzdrygnął się delikatnie na ten pomysł, gdyż uwielbiał spędzać czas z swymi przyjaciółmi i nie wie jak to powiedzieć, więc zamknął oczy i postanowił wziąć długi oddech
-Będzie brakować was, wiecie? Blok odżył waszymi przygodami i charakterami. W starych duszach zaplątała się nowa energia, moja przyjaciółka Muller zaczęła uprawiać sport i pić herbatki Olubayo, czuję się bardzo dobrze!
Horace Richelieu i Olubayo słuchają opowieści o tym jak blok został wymalowany na nowo, a barwami stanowią seniorzy, którzy za przykładem wolnoduchów Olubayo i Horacego. Myślą jak to rozwiązać.
Horace Richelieu:A gdyby tak niektórzy na Weekend przyjechali do Sanatorium i spędzili czas ta w moim mieście? Tak byłoby ciekawiej, gdyż moglibyście poznać miejscowe zabytki i atrakcje.

Eliert Jung rzekł, iż przekażę pomysł swoim przyjaciołom z kółka seniora. I jest sam trochę spokojniejszy.

[Horace Richelieu]

"Co za hałasy nam zesłał los?!"

Mieszkańcy bloku, w którym mieszka Horace Richelieu doświadczają niegodności związane z trwającym remonto-budową w jednym z większych mieszkań, które były specjalne trzymane dla gości honorowych. Są odrobinę zaawansowane technologicznie i ładniejsze w oprawie, dlatego ludzie obok narzekania na hałas, zaczęli plotkować kto się wprowadza do ich bloku.

Miły gest Olubayo, herbatka na uspokojenie nerwów

Olubayo mając w myśli, że ten hałas jest słyszalny w całym bloku słychać remont, dlatego w apartamencie zaparza herbatkę korzenną dla wszystkich lokatorów, w każdym dniu dla kilku lokatorów z uśmiechem.

[Horace Richelieu]

Nic dodać, nic usunąć.

Prace budowlane w pokoju gościnnym dla ważniejszych gości zmniejszyły swój negatywny efekt przestrzenny związany z hałasem, ale jak na złość całego wszechświata, tym razem kurierzy i budowlańcy noszą przez klatkę schodową meble i inny sprzęt, blokując przejście albo zmuszając wejść na chwilę do innego piętra.

Ale Olubayo coś ma do dodania.

Olubayo przechodząc tymi pustymi korytarzami postanowiła złożyć prośbę o możliwość położenia małych roślinek, które by dawały miły akcent w tych pustych korytarzach i uzyskała zgodę, teraz wybiera donicę i rośliny.

[Horace Richelieu]

Cisza, koniec budowy...teraz czekać na lokatora.

Zakończenie budowy oznaczało początek wielu, wielu różnych plotek dotyczących właściciela bądź właścicielu. Od nacji, narodowości, fachu i życiu prywatnym. Tak byli zaślepieni, że nie zauważyli przez kilka pierwszych dni skąd właśnie wychodzi Olubayo albo ich lubiany Baron Horace Richelieu.

Ale ktoś jest bardziej trzeźwy.

Eliert Jung, emerytowany komandos i żołnierz Monarchii Austro-Węgierskiej mieszkał blisko Horacego Richelieu, dobrego towarzysza rozmów, wojskowego oraz Olubayo, która mu pomagała swymi egzotycznymi metodami, z tymi ziołami, herbatkami i dziwnymi ćwiczeniami. Gdy zobaczył, że ich mieszkanie stoi psute mimo ich powrotu. Postanowił spotkać się z Baronem Horace Richelieu.

Eliert Jung:-Witaj, Horace Richelieu! Mam takie pytanie, gdzie mieszkasz? Twoje stare mieszkanie leży pustakiem...-Eliert Jung zapalił cygaro, jego ostatnie i pierwsze w tym tygodniu. Olubayo odradziła mu palenie, albo mocno ograniczać się.

Horace Richelieu:-Wyremontowaliśmy dwa większe pokoje na górze, mój przyjacielu! Chodź za mną, powiem Ci, że nie będziesz żałwoać!-Horace Richelieu zachęca swego komandora, aby zszedł za nim. Mówi z dumą i spokojem.

Większy Apartament Horacego Richelieu.

Pokój dzienny

1.jpg (38.78 KiB) Przejrzano 820 razy

Większość pierwszego apartamentu zostało poświęcone dla pokoju dziennego, kuchni i małego gabinetu dla Horacego Richelieu. Dużo więcej miejsca niż w poprzednim "bloku".

Pokój Horacego Richelieu

2.jpg (49 KiB) Przejrzano 820 razy

Pokój Horacego Richelieu jest dosyć nowocześniejszych i mniej powodujący klaustrofobię od poprzedniego, acz w porównaniu do pokoju swej towarzyszki, jest dosyć mały.

Pokój Olubayo

3.jpg (59.88 KiB) Przejrzano 820 razy

Pokój w stylu v-afrykańskim, z dużą ilością zieleni i brązu. Jest większy od pokoju Barona w ramach nagrody za jej pracę i dużą ilością czasu, jaką poświęcała dla jego spraw.