Opis Sanatorium "Quelle"

[Horace Richelieu]

Sanatorium "Quelle" jest jednym z najważniejszych przystanków dla turystów i dla tych, którzy dbają o swoje zdrowie. Aby wejść na teren Sanatorium "Quelle" trzeba przejść przez piękny, choć krótki park zdrojowy o roślinności złożonej głównie z drzew i małych kwiatów, takich jak pragnie edelweisskie czy złocień arktyczny. Największa magia odbywa się wieczorem, gdy park jest skąpany przez słabe światło lamp, przejście przez niego można określić dreszczykiem nieznanego, niczym jakbyś był detektywem, którego zlecenie prowadzi Cię w ciemności.



Teraz przechodząc do głównego ciasta. Sanatorium jest również nazywane "Kurort Dłuskich" za sprawą założycieli, braci Dłuskich. Adam "Młodszy" Dłuski studiował wykorzystanie niepopularnych metod leczenia w Rzeczpospolicie Obojga Narodów, gdy jego brak Jakub "Starszy" Dłuski wygrał w karty dosyć spore sumy pieniędzy i stary budynek- nie był człowiekiem, którego uczciwa praca ciągła, do czasu.

Dzięki "gruntu wiedzy" od Adama, oraz "deszczu pieniędzy" od Jakuba wyrósł najlepszy biznes w tej części kraju. Piękna fasada budynku była utworzona tak, aby monumentalność budynku nie była przytłaczająca i było czuć jak u siebie w domu.
Popularnym zabiegiem są kąpieliska w wodzie termalnej, choć zakład oferuje spa z małą pływalnią, inhalatornie w pobliskiej jaskinie, gdzie z źródełka będzie można się napić wody mineralnej i poodychać kojącym powietrzem.

O to trzy rodzaje pokojów do wynajęcia:
1) Standard

2) Lepszej Jakości

3) VIPowskie


Wysienka na torcie mogą być ciekawostki:
1) Sanatorium jest przeznaczone dla aż 200 pacjentów
2) Budynek posiada własną elektrownię, centralne ogrzewanie i rurociąg.
3) Salą reprezentacyjną jest Sala Fortepianowa, gdzie od czasu do czasu kuracjusze (inna nazwa na pacjentów) o uzdolnieniach muzycznych grają na dębowym fortepianie, który został pomalowany w motyw górski.

[Ignats ik Ruth]

Nie powiem historia bardzo ciekawa, ale niezbyt zgrywa się to z naszym pomysłem. Na razie nie było potzreby powstawania sanatorium, a już na pewno nie po to by tworzył go przybysz z dwudniowym stażem. Wystarczyło zapytać Herr Richelieu.

@Femme Mystere, @Joachim Cargalho @Leszek Ebe-Grüner @Erwin von Beckendorff Co robimy z tym opisem? Bazujemy na nim i robimy "nasz Ciechocinek" na bazie tego, czy nie?



P.S.- pozwoliłem sobie zedytować post, bo "sanatorium" to nie "senatorium". ;P

[Horace Richelieu]

Przepraszam najmocniej, powinienem trzymać język za zębami, choć ten komitet jest naprawdę pusty i chciałem go jakoś ożywić, choćby na chwilę- moją mocą jest pisanie narracji i wymyślanie historii, dlatego chciałem dać coś od siebie.
Jeszcze raz przepraszam najmocniej.

[Heinz-Werner Grüner]

Przepraszam najmocniej, powinienem trzymać język za zębami, choć ten komitet jest naprawdę pusty i chciałem go jakoś ożywić, choćby na chwilę- moją mocą jest pisanie narracji i wymyślanie historii, dlatego chciałem dać coś od siebie.
Jeszcze raz przepraszam najmocniej.

Szanowny Panie Horace, ale ja nie mam nic przeciwko. Po prostu nie spodziewałem się, że ktoś będzie pisał w pustostanach.

[Femme Mystere]

Herr Oberhaupt @Heinz-Werner Grüner, choć oczywiście budowa sanatorium powinna przebiegać za zezwoleniem Edelbau, bardzo doceniam starania Herrn @Horace Richelieu . Nie chciałabym studzić jego zapałów, tym bardziej, że opis Sanatorium bardzo mi się spodobał. Ekatraordynaryjnie byłabym skłonna przyjąć sanatorium do użytku i chciałabym tym samym zaprosić Herrn @Horace Richelieu do współpracy w ramach Edelbau. Wystarczy złożyć wniosek o zatrudnienie.

[Heinz-Werner Grüner]

Nic doda,ć nic ująć. To ja jeszcze tylko dorzucę się do próśb Szanownej Pani i podam link bezpośrednio do EdelBau.

[Joachim Cargalho]

Nie widzę przeciwwskazań dla przyjęcia sanatorium w stanie, w jaki został przedstawiony. Z opisu jasno wynika, ze stało ono już na ziemiach Edelweiss, więc z praktycznego punktu widzenia, ie potrzebuje zgody EdelBau na swoje funkcjonowanie.

Nie powiem historia bardzo ciekawa, ale niezbyt zgrywa się to z naszym pomysłem. Na razie nie było potzreby powstawania sanatorium, a już na pewno nie po to by tworzył go przybysz z dwudniowym stażem. Wystarczyło zapytać Herr Richelieu.

Mało który przybysz z dwudniowym stażem rzuciłby się na takie przedsięwzięcie, dlatego zamiast karcić, należy wyłącznie pochwalić! A jeśli rozmija się to z jakimiś naszymi zamierzeniami, nie ma sensu tego burzyć i budować od nowa, a można wprowadzić małe korekty.

Należy więc to zdanie wyrazić ponownie - z małą poprawką:

Nie powiem historia bardzo ciekawa... Na razie nie było potrzeby powstawania sanatorium, a już na pewno nie po to by tworzył go przybysz z dwudniowym stażem. Tym bardziej szanujemy zaangażowanie!

[Heinz-Werner Grüner]

zgody EdelBau na swoje funkcjonowanie

EdelBau to firma budowalana. Zgody nie potrzeba, chodziłlo zapewne o to by Szanowny Gość mógł tak pracować.

Co do Sanatroum, jak najbardziej moi faktotum mają rację. Trzeba korzystać z dobrodziejstw rzeczy nam danych.

[Horace Richelieu]

Sala Fortepianowa była stworzona najpóźniej, że względu na ilość pracy i wykończenia, jakim trzeba było poddać pomieszczenie przed utworzeniem z niej "sali reprezentacyjnej" dla całego Sanatorium "Quelle". Obraz światłego muzyka, Fryderyka Grünera, zachęca do oddania się artystycznej duszę przy fortepianie.
Po drugiej stronie znajduję się kąt relaksu z fotelami, stolikiem i małą roślinnością.

Sala Fortepianowa

frederic-hall-for-concerts-warsaw.jpg (272.22 KiB) Przejrzano 956 razy

[Horace Richelieu]

A własnie miałem napisać, czy ja tego pana na zdjęciu skądś nie kojarzę. A tu masz ci los daleki krewniak. Pewnie musieliśmy się kiedyś widzieć, jeszcze zanim wyjechałem do Austro-Węgier. Może to jakiś kuzyn, od strony wujka Heinricha, kto wie.