Przyjmowanie interesantów

[Heinz-Werner Grüner]

-Witam serdecznie Herr de Espada, proszę usiąść. - wskazał krzesło, gdzie gość miał zasiąść. -W czym mogę pomóc, co sprowadza Szanownego do mnie? Mam nadzieję, że to coś ważnego, bo niefortunny to termin na spotkania tylko na kawkę - uśmiechnął się lekko, ale spojrzał też na zegarek, jakby dając do zrozumienia, że czasu mają niewiele.

[Albert Fryderyk de Espada]

- Dziękuję za tak szybkie przyjęcie i zapewniam że nie zabiorę dużo czasu - odpowiedział Albert siadając przy biurku

-Wszystko rozchodzi się o to... - kontynuował, wyciągając z kieszonki w płaszczu malutką buteleczkę i wysypując jej zawartość.

gold-nuggets-1559298126-4932314.png (857.07 KiB) Przejrzano 759 razy

- Ostatnie prawie 3 tygodnie spędziłem chodząc z miejsca na miejsce zbierając wszystkie niezbędne i wartościowe informacje. Mogę ze stanowczością stwierdzić że jest tego więcej i tylko czeka aby je przygarnać, różne zapiski i przekazy każą mi sądzić że to to czego tak bardzo ostatnio poszukuję znajduje się daleko w górach u źródeł rzeki.
Musimy jednak wpierw się tam dostać dlatego muszę zwrócić się do Herr Oberhaupta o pomoc w zorganizowaniu ekspedycji w górę rzeki w poszukiwaniu źródeł tego drogocennego kruszca.
Poczyniłem już pierwsze przygotowania, zdjęcia lotnicze zapewniły bardzo wartościowe źródło informacji o terenie w górnych partiach rzeki, dla większości pozornie nic nie znaczące zdjęcia, jednak dla nas bezcenne gdyż wiemy czego na nich szukać. - odparł wyjaśniając cel swojej wizyty

[Heinz-Werner Grüner]

-Na zwiędniętą szarotkę? Skąd Szanowny tyle tego ma? To czyste złoto! W Kotlinie??? - oberhaupt nie mógł uwierzyć własnym oczom. Podniósł się z krzesła by dokładnie przyjrzeć się kawałkom kruszcu. Widział, że to prawdziwe, choć ewidentnie nie znał się na tym. Kawałki złota "uśmiechały" się do niego, jakby go prosiłby "weź mnie na ręce".
Tego jednak nie zrobił, przejechał tylko opuszkiem palców po jednej z grudek. Był zauważalnie zaskoczony, ale i podekscytowany.
-Widzę, że zrobił już Pan rozpoznanie, pierwsze kroki poczynione. Jak rozumiem miejsce nie jest dokładnie wyznaczone, ale właśnie tam można się spodziewać najwiekszego występowania? Pomijam już jak Pan na to wpadł, ale tak, oczywiscie przygotujemy specjalną ekspedycję naukową, która po pierwsze wskaże nam najlepsze możliwe miejsce, gdzie mozna znaleźć kruszec, ale także jak tam się znalazło. To przecież nie pojawia się po zrzucie maszyną latajacą.
Herr de Espada proszę przygotować zestawienie, jakiego wsparcia potrzeba. Zapeniam, że ma Szanowny popracie bezgraniczne Centrali. Zbierzemy najlepszych edelwajskich naukowców, a może dobierzemy i kogoś z zaufanego kręgu przyjaciół spoza naszej Kotliny. Na ten moment oczekuje przeprowadzenia kalkulacji i Pańskich oczekiwań. Nie muszę chyba przypominać, że im szybciej tym lepiej.

[Albert Fryderyk de Espada]

- Niezwłocznie biorę się do roboty, niezbędne zestawienie dla ekspedycji będzie gotowe najszybciej jak to tylko możliwe. - odpowiedział stanowczo Albert wstając od biurka i podając rękę na podżeganie

[Joachim Cargalho]

Wszedł do środka i przywitał się ze Zoltanem, który aktualnie sporządzał jakieś notatki. - Czyżby to pierwsze w historii czeki tytułem wynagrodzeń dla Faktotum? - zapytał żartobliwie, jednak Zoltan nawet nie podniósł wzroku na niego.
- Oberhaupt jest? - zapytał. W odpowiedzi otrzymał informację, że jest obecny choć najpewniej zajęty.

Joachim podszedł więc do drzwi i zapukał, czekając na zaproszenie. Hagyma spojrzał na niego z wielkim zdziwieniem...

[Heinz-Werner Grüner]

-Proszę wejść. - dało sie słyszeć zza drzwi. Oberhaupt był pewien, że to niestrudzenie wyćwiczony Hagyma Zoltan. Od rana miał sporo pracy i nie do końća spodziewał się, że ktoś do niego zawita.

[Joachim Cargalho]

Słysząc zawołanie, Joachim nacisnął na klamkę i wszedł do środka. Oberhaupt właśnie kończył pisać jakąś korespondencję.
- Dzień dobry, jak się miewasz, Heinz? - zapytał, gdyż ostatni raz widzieli się jeszcze Koribii.

Miał ze sobą dane bankowe, o zebranie których poprosił go Oberhaupt. Położył je na brzegu biurka, tak by nie przysłoniły innych dokumentów, które aktualnie się tam znajdowały.
- Rozgosciłem się trochę w banku. Szkoda, że ta instytucja na razie stoi taka pusta... Może gdyby był Robin... - urwał szybko rozmyślania, gdyż nie było to tematem przewodnim - w każdym razie, tu masz wszystko.

- Właściwie to przyszedłem w interesach - powiedział, szczerząc zęby. Pozostawił jednak przestrzeń, by @Heinz-Werner Grüner mógł dokończyć zadania, nad którymi aktualnie przesiadywał.

[Heinz-Werner Grüner]

Grüner podniósł głowęi zobaczywszy Herr Joachima skinął delikatnie głową na powitanie, kończąc jednoczesnie zaklejanie koperty.
-Co tam Cię sprowadza? Nie musisz się tak dopytywać jak sie czuje. Wiesz to lepiej niż ja. - uśmiechnął się nieznacznie i wytężył słuch, by poznać dokłądny cel przybycia faktotum.

-O bank! Dobrze, dzięki. Przyznam, że nie mam do tego głowy, ekonomia jakoś nigdy nie była moją mocną stroną, dlatego mam Ciebie, Mein Freund. ..
...Ach, no tak Robin, coś wiadomo? - Oberhaupt wziął dokumenty w dłonie i zaczął pomału przeglądać.
-Sporo tego, dobra robota. - przytakiwał, jednocześnie coś tam obliczając na kartce położonej obok.
-Interes powiadasz... już chwileczkę. - Heinz skupiał się jeszcze dłuższą chwilę na dostarczonych dokumentach, po czym z zainteresowaniem spojrzał w oczy swojego przyjaciela i zapytał:
-- O co chodzi, Joachimie?

[Joachim Cargalho]

- Czy coś wiadomo z Robinem? Niestety nic konkretnego, choć ponoć detektywi natrafili na jakiś ślad... - streścił do minimum bieżące nowiny. Oberhaupt tylko potakiwał głową na ten raport i w końcu zapytał o konkretny cel wizyty.

- No cóż... Potrzebowałbym jeszcze jednej posiadłości, która służyłaby rodowi Cargalho. Wiesz dobrze, że niedługo troszkę się tu zmieni i będzie nas więcej... - mówił to w małym zakłopotaniu. Nie przywykł do przychodzenia do Oberhaupta z takimi sprawami -... No musimy mieć coś w zapasie - uśmiechnął się i kontynuował - ja wiem, że Ty masz gest, a i nasze niepisane zasady prędzej czy później oddadzą pod władanie domostwo kolejnym obywatelom, ale wiesz. To byłoby wspólne dobro rodowe - powiedział, po czym dodał - a wiesz jak dobrze ród Cargalho wykorzystuje swoje posiadłości - to powiedziawszy, miał na myśli różne wydarzenia, które mają tam miejsca.

Nie chciał jednak pozostawiać przypadkowi, czy też prosić o przysługę, dlatego zaznaczył - gotów jestem zapłacić.

[Heinz-Werner Grüner]

-Czyżby ten ślub Twojej córki był z konieczności? Zaciążyła? No, nie spodziewałem się! No, ale gdzie mnie oceniać, wybacz mi to proszę. W każdym razie jeśli chodzi o zasługi rodu Cargalho dla Edelweiss, to są one niezaprzeczalne. W tym momencie najbardziej wpływowy w całej Kotlinie, bez dwóch zdań. Bardzo sobie cenię Wasze starania o dobro naszej Szarotkowej Krainy. Myślę, że w tym względzie jesteśmy sobie w stanie pomóc. - po chwili zastanowienia.
-No dobrze, a gdzie chciałbyś ten dworek? W Stadt, Wolkenbad, Grünerwald czy gdzieś na wsi? A może budowa dworku gdzieś na odludziu byłaby niezłym pretekstem do założenia Cargalbergu czy Cargalstadt... Tak tylko głośno myślę. Zakładam, ba jestem tego pewien, że nie przyszedł byś do mnie z tym bez żadnego gotowego planu. No to dawaj, Mein Freund.