- Hola, hola! Nie mam Pani na liście - powiedział do @Isabella Swann jeden z pomagierów, który sprawdzał aktywność, a zamieszanie zamieniło się w małe zbiegowisko. - W czym problem? - zapytał Joachim, który chciał przywitać Isabellę. A gdy dowiedział się, że nie wpłaciła ona kwoty wejścia i nie ma zamiaru jej uiszczać, sam zaproponował rozwiązanie. - Trzymaj! - powiedział do pomagiera, dając mu 500 klubecków - Masz długopis, by uzupełnić listę? - zapytał z oburzeniem. Ten już nic nie odpowiedział, tylko wziął pieniądze i dopełnił formalności. - Zapraszamy do ekspedycji - powiedział Joachim Do Isabelli i całej jej grupy, która zbierała się na miejscu. Czeka nas daleka droga.
- Gdzie są juczne konie? - Alfred zapytał się nawet nie wiedząc, czy został dla niego jakiś przygotowany. Zresztą, jak mogli nie przygotować dla niego rumaka i jucznego konia na bagaże. Jego pytający wzrok spoczął ostatecznie na kierowniku ekspedycji, Albercie, z którym był niewątpliwie za często mylony. Kto wie, może go jeszcze zapytają, którędy mają podążać jak będą wracać i ich pośle na jakąś oślą łączkę, a sam zbiegnie ze złotem do Winkulii. Skoro już okradli bogatą w złoto kanugardzką rzekę...
- No co? - odpowiedział, widząc na sobie pytający wzrok obojga Faktotum, a także Frau Isabeli - chyba nie myślicie, że zamierzam ten plecak sam dźwigać?
Kiedy pojawił się @Roman Schädel zdawać by się mogło, ze powoli całą ekspedycja nabiera kształtów. Już prawie wszyscy byli gotowi, a ten ostatni bawił się nabojem, który pewnie przygotowany był na największego edelweisskiego niedźwiedzia. - Dobrze, że się zjawiłeś! - powitał go ciepło! - Masz jeszcze siły po wczorajszym żołnierskim dniu pełnym obowiązków? - zapytał.
- Gdzie ten Jens? - zapytał Joachim w kierunku @Albert Fryderyk de Espada. - Mam nadzieję, ze nie dałeś mu żadnej zaliczki, bo pewnie leży teraz gdzieś w krzakach - zażartował sobie.
W międzyczasie chciał podgadać też dziadka Jorgusia, z którym nie było mu po drodze w czasie Oktoberfestu. - Jak tam sprzedaż piwka, dziadku? Może coś zostało i zabrałeś ze sobą? - zaśmiał się i wypatrywał jeszcze Babinkii. - Nie zapomniałeś o swojej partnerce? - dopytywał uprzejmie.
- Pan to ma szczęście - powiedział do @Roman Schädel widząc jego mundur. - Pewnie nie musiał Pan nawet klubecka wyłożyć, żeby obłowić się złotem - przekomarzał się i zapytał - uczestniczył Pan już kiedyś w podobnej wyprawie? - bowiem doskonale zdawał sobie sprawę, że większość z obecnych tutaj osób to zwykli amatorzy.
- Większa część ochotników naszej eskapady już się zjawiła, brakuje tylko @Fabio Rhyner i @Femme Mystere... No i przede wszystkim brakuje Jensa z całym wagonami i sprzętem. - opadł Albert zerkając zniecierpliwiony na zegarek
- To jak będzie Herr @Joachim Cargalho, może zakładzik kto zjawi się pierwszy ? - odparł uśmiechając się pod nosem
- No a będąc już poważnym, Herr Oberhaut jest niedysponowany i straciliśmy przez to zastępcę kierownika ekspedycji, trzeba znaleźć kogoś na zastępstwo przynajmniej na jakiś czas, co szanowny na to ? - zapytał wyraźnie zmieniając ton i wyraz twarzy na bardzo poważny
Z oddali, w towarzystwie kilku koni, zbliża się galopujący trzydziestoletni nieznajomy. Dostrzegając na horyzoncie pierwszych członków ekspedycji, zatrzymał się nieopodal najbliższego im drzewa zabezpieczając konie aby nie uciekły. Następnie gdy ściągnął kaszkiet z głowy uczynił kurtuazyjny ukłon w stronę zgromadzonych uczestników ekspedycji, rzucając dyskretny uśmiech. Dzień dobry Państwu Fabio Rhyner - zaopatrzeniowiec, logistyk, zaklinacz koni. Jednym słowem "wszystko w pakiecie!" dodał odpalając papierosa.
Fabio był podekscytowany całą atmosferą wyprawa to też z całych sił stara się sprostać swej odpowiedzialnej roli w całym przedsięwzięciu. - Proszę spojrzeć - odrzekł w stronę zgromadzonych - To najlepsze konie juczne w okolicy, przystosowane do trudnych warunków górskich a ze względu na fakt że cieszą się dobrą tężyzną fizyczną są również w stanie trochę unieść. Nie znajdziecie również wierniejszego od nich kompana - mówiąc to głaskał je a następnie karmił porcją owsu. Juki bagażowe mają jeszcze miejsce nie mniej jednak z ostrożności pozwoliłem sobie zabrać swoiste uniwersalne dla nas przedmioty, w tym sprzęt geologiczny, badawczy drobny zapasa amunicji - nie pytajcie skąd mam do niej dostęp hehe zażartował trzydziestolatek jednak zauważając że jego nietypowy żart wywołał małą konsternację podrapał się po głowie a następnie kontynuował ekhm tak oprócz amunicji przygotowałem również podstawowe zapasy dotyczące pierwszej pomocy lekarskiej no i mały zapas edelwajskiej kiełbasy górskiej. No i oczywiście mamy coś dla koneserów - w tym momencie puścił oczko w stronę @Albert Fryderyk de Espada oraz @Joachim Cargalho
Alfred Fabian pisze: ↑12 listopada 2022, 20:11 oraz @Joachim Cargalho wyjmując do połowy wysokości juku dwie tajemnicze butelki z Peterhoff Lagger
- Gdzie są juczne konie? - Alfred zapytał się nawet nie wiedząc, czy został dla niego jakiś przygotowany. Zresztą, jak mogli nie przygotować dla niego rumaka i jucznego konia na bagaże. Jego pytający wzrok spoczął ostatecznie na kierowniku ekspedycji, Albercie, z którym był niewątpliwie za często mylony. Kto wie, może go jeszcze zapytają, którędy mają podążać jak będą wracać i ich pośle na jakąś oślą łączkę, a sam zbiegnie ze złotem do Winkulii. Skoro już okradli bogatą w złoto kanugardzką rzekę...
- No co? - odpowiedział, widząc na sobie pytający wzrok obojga Faktotum, a także Frau Isabeli - chyba nie myślicie, że zamierzam ten plecak sam dźwigać?
Frau @Isabella Swann, @Albert Fryderyk de Espada , @Alfred Fabian , @Joachim Cargalho, @Roman Schädel . Proszę wybierzcie swoje konie oraz sprawdźcie czy coś jeszcze wam potrzeba! - Zaczekamy jeszcze na Frau Augentrost! Jestem jej to winien[/i] - podrapał się po głowie gdy w tym momencie przypomniał sobie o swoim zadłużeniu w wysokości 500 klubeków Pani Izabelo zapewne zechce Pani również wybrać konia również dla Dr. Neumana
Podróżnicy, żądni przygód i złota, zebrali się na polanie w okolicach miasta Edelweiss przy rozgałęzieniu rzeki. Był wczesny ranek. Niedawno dopiero słońce zaczęło wychylać się zza horyzontu nad koronami pobliskich drzew. Wkrótce zza zakrętu wyłoniły się dwa konie. Na jednym z nich jechała Lieselotte, a obok niej blondwłosa kobieta w wieku około czterdziestu lat w okularach przeciwsłonecznych i kurtce pilotce. Za nimi natomiast toczyło się powolnie dwanaście mułów z zaprzężonymi wagonami, które trzeszczały wypełnione zapasami i wyposażeniem.
Gdy dojechały do zebranych, blondyna zeskoczyła ze swojego konia, rozstawiła szeroko nogi i podparła ręce na biodrach.
- Jestem Gerda. Żona Jensa. – powiedziała grubym i ochrypłym głosem. – Kazał mi dostarczyć tu to wyposażenie. Jak to jakaś blaga, to urwę mu jaja. – potem popatrzyła po zebranych, obniżając okulary na nosie. – Kierownik się nie przedstawił w sklepie. Jens mówił, że to ma być taki chudy z cwanymi oczkami. Ty? – wskazała na @Fabio Rhyner . Ruszyła do niego męskim, twardym krokiem. – Trzy tysiące klubeków za sprzęt i prowiant i tysiąc klubeków dla mnie za fatygę. Wyskakuj z kasy, koleszko.
Offtop: Roman Schriftsteller to od dzisiaj konto dla Mistrza Gry - powieściopisarz. Jest to konto wyłącznie do prowadzenia fabularyzacji.
