Saloon Wolfsbau

[Albert Fryderyk de Espada]

Saloon "Wilcze Leże" od momentu powstania stał się centrum świata dla mieszkańców Glänzbergu gdzie otwarcie się mówi że w jego murach można znacznie szybciej i wygodniej załatwić wszelkie sprawy urzędowe niż w budynku lokalnej administracji gdzie urzęduje Oberstam Glänzbergu.

Saloon stanowi centrum kulturowe miasta, miejsce gdzie w pewnym momencie krzyżują się wszystkie sznurki jakie poruszają całą maszyną Glänzbergu.
Może i saloon nie jest najpiękniejszym miejscem na świecie ale zdecydowanie spełnia on swoją funkcję, uradzając swoich gości rozmaitymi gatunkami wysokoprocentowych trunków specjalnie importowanych ze stolicy.

Będąc jedynym z nielicznych podobnych sobie miejsc daje saloonowi Wolfsbau niezwykłą popularność pośród miejscowych. Popularność generuje zaś niemałe środki finansowe z prowadzenia takiego przybytku, zaś pieniądze przyciągają nie tylko bogatych magnatów i filantropów łaknących luksusu ale również mniej dobroduszne persony spod ciemnej strony gwiazdy Glänzbergu.

Szczególnie złą sławą okrywa się "loża VIP", której nazwa może świadczyć iż przeznaczona jest dla bogatych i płochych gości. Pierwsza część zdania trafnie oddaje atmosferę otaczającą gości loży lecz na tym podobieństwa się kończą.
Zasiadający tam lokalni "przedsiębiorcy" za skromną opłatą są w stanie załatwić każdą sprawę z jako przychodzą mieszkańcy. Często takie pośrednictwo sprawia że wszystko odbywa się znacznie szybciej niżeli konwencjonalne procedury np. biurokracji lub bankowości ale czyni je również znacznie bardziej kosztowymi.

[Albert Fryderyk de Espada]

W cichym zakątku gdzieś na skraju karczmy każdego wieczora można dostrzec zarazem intrygującą jak i niepokojącą personę w ciemnym kapeluszu z kunsztowną apaszką owiniętą wokół szyi. Mężczyźnie towarzyszy zawsze grupka zakapiorów którym już na wstępie źle z oczu patrzy i dla własnego dobra lepiej unikać z nimi konwersacji.

Herszt tej bandy przez swoich towarzyszy nazywany jest "Szefem" ale znacznie częściej już ze strony petentów którzy przybywają do niego z rozmaitymi problemami lub biznesami nazywany jest "Krukiem"... Nikt w zasadzie nie wie dlaczego, zapewne nawet on sam.

Sebastian Shaw gdyż tak zwie się jegomość jako najbardziej wpływowy "biznesmen" i zarazem watażka w Glänzbergu dzień w dzień okupuje wraz ze swoimi towarzyszami najdroższy stolik jaki "Wilcze Leże" ma do zaoferowania swoim gościom. Dorobił się on kroci między innymi na handlu alkoholem sprowadzanym ze stolicy. Wraz ze swoimi towarzyszami świadczy on również usługi "ochroniarskie". Pobieranie skromnych opłat od lokalnych biznesów zapewnia mu stały dochód o jakim przeciętny mieszkaniec może sobie pomarzyć.
Dzięki swojej pozycji i przedsiębiorczości posiada on wiele znajomości w różnych miejscach dzięki czemu jest on w stanie pomóc w praktycznie każdej sprawie... oczywiście za skromną opłatą.

[Albert Fryderyk de Espada]

Oberstam Glanzberg, surowy urzędnik państwowy, Obestam Glanzbergu oraz lojalny żołnierz, nieustannie balansował na krawędzi moralnej siły. Jego postać była jak ilustracja kontrastów, a relacje, które tworzył, stawiały go w miejscach, które większość uważałaby za niegodne jego stanowiska. Jednym z tych niewłaściwych miejsc był lokalny salon, gdzie Obestam nieżado udawał się na "towarzyskiue" dywagacje z Sebastianem Shawem.

Shaw, znany jako "biznesmen" pod powierzchnią był faktycznym potentatem lokalnego półświata. Jego wpływy rozciągały się na zakątki miasta, gdzie szeptem mówiono o jego niezliczonych interesach, z których większość utrzymywała się na granicy prawa. Nie był to człowiek, z którym publiczny urzędnik powinien mieć kontakt, ale Oberstam miał swoje powody.

Spotkanie dwóch postaci odbyło się za zamkniętymi drzwiami salonu. Gdyby ściany tego miejsca mogły mówić, z pewnością opowiedziałyby wiele skomplikowanych dialogów i układów, których świat zewnętrzny nigdy by nie zrozumiał. W pomieszczeniu unosiła się atmosfera tajemnicy, a światło odbijające się od wytwornych mebli tworzyło niemal surrealistyczną aurę.

Oberstam, w swoim eleganckim garniturze, siedział naprzeciwko Shaw'a, który wyglądał jakby właśnie zakończył ważne spotkanie z innymi biznesmenami i lokalnymi przedsiębiorcami. W swoim królestwie to on sprawiał wrażenie zarobionego urzędnika państwowego. Ich rozmowa była poufna, a gesty i spojrzenia przemawiały głośniej niż słowa, które wymieniali.

Byli jak dwa różne światy, które z jakiegoś powodu musiały się przeciąć.

Oberstam wiedział, że jego powiązania z Shawem były ryzykowne. Ale czasami polityka to nie tylko wzniosłe przemówienia i oficjalne spotkania. Bywa, że trzeba zrozumieć układ sił, które rządzą ukrytymi korytarzami władzy.

Istniały plotki, ale prawda była znana tylko nielicznym. Oberstam musiał utrzymać pewną równowagę, aby osiągnąć swoje cele. Być może było to zasługa zasady, którą trzymał się na przestrzeni lat - czasem wrogiem mojego wroga trzeba zawrzeć porozumienie.

Gdy spotkanie dobiegło końca, obaj mężczyźni wstali. Ich spojrzenia zderzyły się na chwilę, zanim się rozeszli. Było to tylko kolejne spotkanie w tym salonie, a tajemnice, które pozostały za zamkniętymi drzwiami, nadal tkwiły w ich umysłach.