Salonik prasowy dla dyplomatów

[Joachim Cargalho]

W takim razie chętnie dowiem się co urzekło Cię w pytaniach.

[Heinz-Werner Grüner]

W takim razie chętnie dowiem się co urzekło Cię w pytaniach.

Tu chyba źle się wyraziłem. Tak jak się bardziej zastanawiać to były one nieszczególnie szczegółówe, widać, że pan dziennikarz ostatnimi czasy nie przebywał za często w mikronacjach. To nie zarzut, ale raczej prośba by nieco rozeznał się bardziej w temacie mikroswiata. Natomiast podobało mi się jak kontrował w audycji swojego gościa. To mi zdominowało odbiór przekazu. Pokazał mu, że wie jak chce to poprowadzić i w jakim świetle go przedstawić.

[Joachim Cargalho]

Hmm, w moich odczuciach dawał sobie zadawać pytania i poniekąd sam wcielał się w rolę gościa (jak na początku) ub też zupełnie nie kontrolował sytuacji - jak w przypadku rozmowy o ustawie sarmackiej, gdzie to Markus Vilander dyktował kierunek rozmowy, a prowadzący zaśmiewał się z jego żarcików.

Pytania o opinie na temat Dreamlandu lub ustaw sarmackich był powielaniem zdań, które już znamy. Zabrakło jakiegoś zagłębienia w temat. Choć może właśnie, przez to lekkie przejechanie się po wszystkich tematach spowodowało, ze dało się tego słuchać.

[Heinz-Werner Grüner]

Hmm, w moich odczuciach dawał sobie zadawać pytania i poniekąd sam wcielał się w rolę gościa (jak na początku) ub też zupełnie nie kontrolował sytuacji - jak w przypadku rozmowy o ustawie sarmackiej, gdzie to Markus Vilander dyktował kierunek rozmowy, a prowadzący zaśmiewał się z jego żarcików.

Pytania o opinie na temat Dreamlandu lub ustaw sarmackich był powielaniem zdań, które już znamy. Zabrakło jakiegoś zagłębienia w temat. Choć może właśnie, przez to lekkie przejechanie się po wszystkich tematach spowodowało, ze dało się tego słuchać.

A nie miałeś wrażenia, że to jednak gość więcej w tym całym dialogu traci? Z całym szacunkiem, ale te "żarciki", podśmiechiwania to był, dla mnie osobiście, (Ty możesz mieć inny odbiór) to efekt słabości. Nie oczekiwałem niczego innego jak zadawania pytań i uzyskiwania odpowiedzi w "tonie" gościa, a tutaj miałem raczej kontrolę nad tym jakiego chce go pokazać. Co miał do powiedzenia sam gość to przecież i tak było do przewidzenia. Nie mniej zarówno prowadzący, jak i gość mają u mnie propsy za całokształt prezentacji. Mało tego w mikroświecie, szczególnie w takim dłuższym wydaniu.

[Joachim Cargalho]

Na co więc wywiady, skoro to co powie gość jest do przewidzenia? Czy to właśnie nie chodzi w tym o to, żeby wydobyć z rozmowy coś ekstra? Wydaje mi się nieco sprzeczne komplementowanie sposobu prowadzenia rozmowy i uznawanie, ze była przewidywalna. Nie mniej.

Może kolejny wywiad będzie z Oberhauptem? Kto wie...kto wie...

[Heinz-Werner Grüner]

Chyba się nie rozumiemy, ale ok. Niech zostanie tak jak jest.

Co do wywiadu z moją skromną osobą, to chyba się nie uda. Jestem za mało rozpoznawalny, skoro ciągle są mylone moje personalia. XD

[Joachim Cargalho]

Przynajmniej dałoby się tę kwestię raz na zawsze naprostować.
O ile prowadzący zadałby to ciekawe pytanie.

[Heinz-Werner Grüner]

Przynajmniej dałoby się tę kwestię raz na zawsze naprostować.
O ile prowadzący zadałby to ciekawe pytanie.

Zaproszenie mnie do wywiadu byłoby i tak nudne. Jestem za bardzo romantyczny i "pompatyczny". XD

[Friedrich von Baden]

Wobec zbliżających się rozmów na temat wyspy La Palma, przybywam do Krainy Szarotek aby na żywo obserwować ich przebieg. Poprzez moją osobę, Cesarz pragnie przesłać obu panującym Faktotum @Femme Mystere i @Joachim Cargalho wyrazy najwyższego szacunku i uznania, jak również życzenia zdrowia i szczęścia, a także wyrazić zaciekawienie, a może i nawet lekkie zdziwienie czy zaniepokojenie w związku z faktem powstania roszczeń terytorialnych Edelweiss wobec wyspy La Palma, będącej od wielu lat pod panowaniem Rzeczpospolitej Obojga Narodów.

Z wyrazami rewerencji,
/-/ Friedrich III. Großherzog von Baden
Poseł Nadzwyczajny i Pełnomocny JCM

[Friedrich von Baden]

Witamy bardzo serdecznie. Cieszymy się, że pojawiają się zewnętrzni obserwatorzy naszych rozmów dyplomatycznych. Chcemy być przykładem prowadzonej zdrowo polityki międzynarodowej, a Rzeczpospolita okazuje się być do tego idealnym partnerem. Tym samym cieszę się, że unormujemy kwestię przynależności i przekazanie palmowych ziem, na oczach biernych uczestników.