Kościół Wcielenia w Wolkenbad (Katedra Kościoła Ewangelicznego w Edelweiss)

[Femme Mystere]

Od samego poranka, wokół Koscioła Kościół Wcielenia w Wolkenbad zaczęły gromadzić się coraz liczniejsze grupy wiernych, by wyruszyć w niesamowitą podróż do Glänzbergu, pierwsza mikronacyjną pielgrzymkę.



Wszyscy oczekiwali na przybycie pasterza @Roman Schädel , który poprowadzi ich ścieżką wiary górskimi dolinami.

Zjawiła się również Lieselotte. Stała w towarzystwie znanych jej mieszkańców pobliskich wsi. Gawędziła z nimi o stanie gospodarki i oczekiwała przybycia członków swojej rodziny, @Joachim Cargalho @Sophie oraz @Krzysztof Windsor . Z zainteresowaniem wypatrywała również obecności innych Edli i mikronautów. Ciekawa była, czy zjawi się @Rainer Augenthaler , @Tarsycjusz Operar @Leszek Ebe-Grüner @Alfred Fabian @Ludwig Tomović @Benjamin I Romanow @Piotr Romanow @Albert Fryderyk de Espada @Ignats ik Ruth @Fabio Rhyner @Robert Drenin i inni wierni.


Ubrała się w wygodny strój, który zazwyczaj nosiła do jazdy konnej. Na plecy zarzuciła plecaczek, ale miała szczerą nadzieję, że @Joachim Cargalho zabierze jej część wyposażenia, taką jak śpiworek i prowiant na drogę. Ona sama zamierzała śpiewać, w reku trzymając śpiewniczek oraz pomagać Księdzu @Roman Schädel , niosąc relikwię, którą zamierzali dostarczyć do celu.

[Roman Schädel]

Punktualnie zjawił się Superintendent Generalny Kościoła Ewangelicznego w Edelweiss ks. bp gefr. Roman Schadel, by rozpocząć pielgrzymkę. Podziękował wszystkim za przybycie, a później zmówił krótką modlitwę w intencji pielgrzymów. Następnie odmówił Modlitwę Pańską i wszystkim pielgrzymującym pobłogosławił:

Po błogosławieństwie pielgrzymi ruszyli, przy dżwiękach oazowej pieśni:

[Femme Mystere]

Proszę Księdza! Zapomnieliśmy o relikwii. Trzeba coś ofiarować w Glänzbergu, bo oni tam biedni są.

[Roman Schädel]

Dajmy im pieniądze na godne życie.

[Femme Mystere]

Oni tam mają kopalnię złota. Niech nam dadzą za tę relikwię.

[Roman Schädel]

Ale co to za relikwia? Ząb Oberhaupta?

[Joachim Cargalho]

Kiedy Joachim dotarł na miejsce zbiórki, tłum bawił się pod szybko zmontowaną sceną i wyskakiwał w górę w rytm przygrywanych hitów.



Dotarł na miejsce z małym plecaczkiem, a tam na miejscu spotkał błagalne spojrzenie @Femme Mystere, której bagaże leżały u jej nóg, jakby oczekując na niego. Zerknął na nią wzrokiem lekkiego poirytowania, a później nie mówiąc nic przepakował większość ekwipunku, by dał radę zapakować to na plecy.
- To też? - zapytał nieco zmieszany, chwytając mały toporek. Pomyślał, że szykuje się chyba jakieś ognisko.



Później przywitał się z Biskupem @Roman Schädel - Szykuje się przyjemna wycieczka - powiedział entuzjastycznie, wzdrygając się i poprawiając ułożenie plecaka.

Dalej, oczekiwali na przybycie innych chętnych pielgrzymów.

[Roman Schädel]

Pierwszy postój przed noclegiem. Ksiądz biskup Roman dał popis lewitacji. Wszak, jeśli mamy wiarę jak ziarno gorczyczne, to możemy góry przenosić. Czemu nie możemy zatem lewitować? Można, jeszcze jak!

.

[Femme Mystere]

Lieselotte westchnęła i mruknęła coś pod nosem.

"Tak właśnie myślałam, że nie przygotują relikwii..." - zrzędziła, po czym podbiegła do @Joachim Cargalho . - Poczekaj, muszę coś wyciągnąć. - powiedziała i zaczeła grzebać w plecaku, szarpiąc nim co i rusz. - Czemu dałeś banana na spód. Przecież zgnije... - komentowała zgryźliwie, po czym w końcu udało jej się coś wydobyć. - Proszę Księdza! - krzykneła, podbiegając do @Roman Schädel i wręczając mu z czcią pakunek. - Oto i wspomniana relikwia.



- Zakosiłam z der Sitz. - dodała księdzu na ucho szeptem. - Powiedzmy, że to przedmioty, jakich używał Oberhaupt, gdy wyruszał z misją osiedleńczą na ziemie obecnego Edelweiss. - dodała na głos.

[Joachim Cargalho]

- Co tam mruczysz? - dopytywał nieco poirytowany.
- I co, że zgnije, będzie słodszy... - odpowiadał - no daj mi go już, nie wpychaj go tam z powrotem - mówił, ale ona w tym czasie szukała czegoś innego.

Nagle odwróciła się i radośnie pobiegła do @Roman Schädel, a Joachim pozostał z otwartym plecakiem i bez banana. Głęboko wzdychając zrzucił go ze swoich ramion i sam zajął się ogarnięciem bagażu, zagryzając owoc.