Sandżak - opis

[Piotr Romanow]

SANDŻAK
[SANJAK]

Sandżak jest to malutka bosznicka wieś znajdująca się na terenie Kotliny Edelweiss. Wioskę odkryto podczas operacji Eingeborener 1922, za odkrycie był odpowiedzialny Feldwebel (wtedy) Romanow, a dokładnie w dniu 25 czerwca 1922 roku. Wioska ta jest bardzo mała i posiada nie wiele budynków.

Biały Meczet

Biały Meczet jest jednym z najważniejszych miejsc wioski, bowiem to tutaj spotyka się cała okolica, aby debatować o najważniejszych sprawach dotyczących Sandżaku. Dotąd w wiosce nie znane były formy władzy stosowane w Kotlinie Edelweiss, dlatego panowała tutaj dziwna dla Edli religijna demokracja parlamentarna. Żeby było ciekawiej całość parlamentu stanowili wszyscy mieszkańcy Sandżaku.

Sitz des Čuvars

Po skierowaniu Piotra Romanowa przez Oberhaupta do zarządzania Sandżakiem, postanowiono obrać jeden z okolicznych domów jako siedzibę čuvara. To właśnie w tym miejscu zasiadają gubernatorzy wioski, tu podejmowane są teraz najważniejsze decyzje dla tego miejsca, a także z stąd właśnie wychodzą wszystkie plany rozwojowe.

Čuvar Sandžaka, Hauptmann ELaK Peter Romanoff

[Piotr Romanow]

ROZPORZĄDZENIE ČUVARA
nr.01/18/02/1924

1. Ustanawia się język bośniacki w wariancie cyrylicznym językiem urzędowym w wsi Sandżak.
2. Do użytku zostają wprowadzone następujące nazwy wsi:

• Sandżak

• Sanjak

• Санџак/Sandžak

3. Zarządza się rozwój infrastruktury drogowej Sandżaku. Poprzez rozwój należy rozumieć zmianę dotychczasowych dróg nieutwardzonych i zastąpienie ich w zależności od części wsi konkretnymi rodzajami nawierzchni.

• W centrum - nawierzchnia brukowa

• Poza centrum - drogi asfaltowe

4. Rozporządzenie wchodzi w życie z chwilą podpisania.

Чувар Санџака,
Пиотр Романов

[Piotr Romanow]

Po dwóch dniach od wydania rozporządzenia przez Čuvara rozpoczęto pierwsze prace nad brukowaniem ulic centrum wsi Sandżak. Pracą zajmują się ochotnicy spośród mieszkańców, którzy dobrowolnie podejmują się prac na rzecz ogółu.

Tutejsi postanowili także, aby złożyć wniosek do samego Herr Oberhaupta @Heinz-Werner Grüner, aby ten przygotował mapę wsi. Na ten moment pomimo Sitz des Čuvars i Białego Meczetu nie ma tu żadnych innych budynków funkcjonalnych. Tutejsi planują, aby w okolicy SČ (określenie wymiawiane EsCze, na Sitz des Čuvars w języku boszniaków) powstała także Gospoda "у Вернера" (u Wernera), której nazwa wywodzi się od imienia jednego zdemobilizowanego żołnieża ESK, który postanowił zamieszkać właśnie tutaj. Zaczyna też funkcjonować komitet wiejski, który tworzy regionalne stowarzyszenie o nazwie "Санџатска Сељачка Странка" (SSS - Sandżacka Partia Wiejska). Jej postulatami jest wsparcie obszarów rolnych wsi, a także plany na modernizacje tutejszego regionu, by ten mógł konkurować z innymi regionami kotliny.

[Heinz-Werner Grüner]

Plan miasta SANDJAK
LUTY 1924 rok

mapa w skali ok.3000px

[Piotr Romanow]

Chvala vam, Gospodine Šefe! ("Dziękujemy bardzo, Herr Oberhaupt" Boszniacki dialekt edelweisski)
To dla nas największy zaszczyt dostać od Was tak dostojną mapę, która określa nasze ziemie w Kotlinie. Mimo, że dla władz jest to tylko rzecz, która powinna znaleźć się w dokumentacji, dla nas jest to swojego rodzaju wyróżnienie. Wyróżnienie, dzięki któremu jesteśmy traktowani na równi z innymi jednostkami administracyjnymi Edelweiss.
Mir dlia vas! (Salam alejkum po boszniacku, dialekt edelweisski)

(Użyte zostały zapisy alfabetem łacińskim, w przyszłości będzie stosowany alfabet cyryliczny dostosowany do tutejszej odmiany języka boszniackiego. Język też odbiega od realowej wersji języka bośniackiego.)

[Heinz-Werner Grüner]

Pamiętaj, że tutaj "bawimy się", także językiem i narodowościami. Ja celowo zawsze piszę wersję "Boszniacy", by ta mniej popularna, zdecydowanie mniej sugerująca pochodzenie, dawała nieco inny obraz tego co ja bym tu widział. I to co teraz Szanowny Čuvar pisze bardzo mnie cieszy. Każde odchylenie od reala wskazane.

[Piotr Romanow]

Wniosek zatwierdzony, to i roboty po dłuższej chwili ruszyły. W Sandżaku zaczęto wyszukiwać odpowiedniego miejsca pod Szkołę Powszechną. Niedługo po namyśle Čuvar Romanow wskazał na mapie miasta lokalizację, która według jego zdania wydawała się najlepszą z możliwych na ten moment.

Zaznaczone niebieskim "x"

Do prac budowalnych zabrali się wszyscy mieszkańcy wsi. Był to moment, który można nazwać jedną z pierwszych tutejszych integracji. Mimo, że mieszkańcy pochodzili z Monarchii Austro-Węgierskiej i ich przodkowie wspólnie emigrowali tutaj, to żaden z nich nie znał się na tyle dobrze jak ich poprzednicy. Tym bardziej, że Sandżak nie operuje już językiem znanym z MAW-u. Tutejsi poznali już niektóre słowa z języka edelweisskiego, który wcale nie odbiega jakoś mocno od niemieckiego używanego w kraju ich przodków i zaczęli adaptować słowa poznane podczas mieszkania z Edlami. Tutaj pojawiają się dość często sytuacje, gdy boszniak mówi w dziwnej mieszance dwóch języków, a zdanie brzmi w sposób następujący; " Vratlies doma po arbaitu" tj. wróciłem do domu po pracy. Miejsce pracy było centrum agitacji politycznej Sandżackiej Partii Wiejskiej. Agitatorzy namawiali wszystkich do wstąpienie w jej szeregi, aby debatować wspólnie z ramienia ludowców nad dalszą przyszłością wsi. Na chwilę obecną partia liczy 30 mieszkańców, ale kto wie co przyniesie czas?

[Piotr Romanow]

Mija kolejny dzień budowy szkoły powszechnej. Skorupa budynku de facto już stoi na miejscu, w którym miała stać. Nie jest to budynek ogromny, który zapewniłbym edukację wielkiej metropolii, natomiast na potrzeby tak małej wsi jak Sandżak, czy może większych jednostek administracyjnych jak pomniejsze miasteczka jest w stanie spełnić swoje przeznaczenie.



Niestety zdjęcie nie oddaje rzeczywistego rozmiaru szkoły. Sami budowlańcy mówią, że w tym budynku jest w stanie pomieścić się około 50/100 uczniów, co czyni to miejsce wydajnym w procesie edukacji społeczeństwa. Warto też dodać, że budynek ten jest jednym z pierwszych budynków modułowych wybudowanych w Kotlinie. Czyni to szkołę o tyle dobrą, że w przypadku potrzeby jej powiększenia nie będzie trzeba niszczyć gotowego szkieletu budowli, a zamiast tego będzie można stawiać kolejne piętra, czy budować też kolejne dobudówki bez większej ingerencji.

[Piotr Romanow]

Gdy już szkoła stanęła na nogi pracownicy rozpoczęli pracę nad jej wnętrzem. Szkoła miała być jak na warunki wiejskie, a także na możliwości pieniężne tutejszej ludności zarówno nowoczesna, ale też niezbyt droga jak na portfele tutejszych mieszkańców. Postanowiono, aby wykorzystać w miarę możliwości tutejszych projektantów, a także sam Romanow przyłożył do niego swoje ręce.

Władze Sandżaku tak optymistyczne posunięciami w pracach głośno mówią o tym, że już w przyszły poniedziałek dzieci, a także okoliczna młodzież, której zależy na edukacji będą mogły pójść po raz pierwszy do szkoły. Wpłynie to optymistycznie na szalejący w tej części Kotliny Analfabetyzm, który według prognoz ma wynosić zawrotne 80% mieszkańców Sandżaku. Санџатска Сељачка Странка także włożyła swoje trzy grosze podczas tego etapu budowy SP (szkoły powszechnej), gdzie przewodniczący partii rozpoczęli agitację do wstępowania w jej szeregi. Poglądy partii zmieniają się nieustanie przez napływ okolicznych w jej szeregi. Teraz, gdy partia liczy 38 mieszkańców Sandżaku zaczęto mówić o następujących postulatach:
Budowa:

• Piekarni

• Młyna

• Gospodarstwa Rolnego (Kołchozu)

Tutejsi zastanawiają się także nad budową nowych koszar dla ESK, a sam Čuvar zaproponował, aby w okolicach Sandżaku powstało lotnisko wojskowe, ażeby wspomóc jego proces rozwojowy Sił Zbrojnych Kotliny. Zapowiada się piękny okres współpracy między włodarzem wsi, a SSS.

[Heinz-Werner Grüner]

Szkoła prezentuje się wybornie. Widać, że ma nieco duchowego chrakteru, ale to właśnie nadaje jej pewien klimat. Sandjak wyrasta na całkiem przytukne miasteczko...

Kołchoz... widzę, że idziecie w rolnictwo. Dopytam tylko Frau @Femme Mystere o to czy to się trzyma "naszych ustaleń" z proponowanej kiedyś mapki? Oby, bo mi się ten pomysł podoba.
Coś z rybkami jeszcze skoro jeziorko w okolicy, rwąca rzeka...