Inna odmiana modrzewiososny pospolitej (łac. pinus-larix communis) występuje niemalże na całym obszarze Wyspy Leocja, a w szczególnosci we wschodnich jej częściach.
Charakteryzuje się raczej dużo mniejszą żywotnością niż sosna długowieczna. W dodatku cechuje je zauważalny przyrost gałęzi w dolnych partiach drzewostanu, wyrastających w regularnych pozornych okółkach, będących w rzeczywistości ciasnymi spiralami.
Drzewa osiągają od ok. 40 (modrzew pospolity) do 70 m (modrzew orientycki), przy pierśnicy sięgającej nawet do 3 m. Korona jest luźna, piramidalna i szeroka. Charakteryzuje się raczej dużo mniejszą żywotnością niż sosna długowieczna. W dodatku cechuje je zauważalny przyrost gałęzi w dolnych partiach drzewostanu, wyrastających w regularnych pozornych okółkach, będących w rzeczywistości ciasnymi spiralami.
Konary rozpościerają się poziomo natomiast boczne gałęzie zwykle zwisają.
Pędy dwojakiego rodzaju – długopędy, ulistnione tylko w pierwszym roku, i krótkopędy rozwijające się na dwuletnich i starszych pędach w kątach liści.Pędy jednoroczne są często obrywane i wykorzystywane jako przyprawa do wszelakich potraw i ma swoje korzenie zarówno w centralnej Orientyce, w Edelweiss, jak i we wschodniej części Leocji.
Kora w szybkim czasie zaczyna się łuszczyć tarczkowato, natomiast pozostaje cienka.
Szyszki zawsze są skierowane ku górze, długo utrzymują się na pędach nawet po wysypaniu nasion. Młode mają kolor zielony, stare szyszki ubarwione są na jasnobrunatny. Dojrzałe, osiągają od ok. 5-8 cm długości. Łuski nasienne są nagie lub owłosione.zaopatrzone z półkoliste, błoniaste i trwałe skrzydełko.