Po górach i wyżynach - wycieczka krajoznawcza

[Bolesław]

Herr Imperator @Bolesław domu Kirianóo , obecność Pana zdecydowanie elitaryzuje naszą wycieczkę! Czy tron imperatorski wygodny? – zapytała, puszczając do niego oczko-

- A jakże, a jakże

[Alfred Fabian]

Alfred Fabian za to uporczywie domagał się zaznaczenia jego obecności. W ręce trzymał również kubek z herbatą. - No proszę, proszę. Dobrze że zdążyłeś! - powiedział uśmiechając się. Po czym przysunął się nieco bliżej niego i żartobliwie zaczął zagadywać - lepiej się przyznaj, jeśli przyszedłeś tutaj, by opisać nas w Awww-Czarek - po czym szturchnął go i oczekiwał na reakcję.

- Aj tam od razu o Was, ja bym wolał napisać coś ciekawego od Was. Wiesz dobrze, że ja opisuję tylko naszczersze kłamstwa i nieomyślnie prawdziwe obłudy. Nie masz na mnie nic! - Alfred odpowiedział koledze z Edelweiss najszczerzej jak potrafił. Nie umiał kłamać osobom, którym ufał, a Joachimowi jakoś dziwnie... ufał właśnie. Ale długo się nie nagadał, skoro go zaraz zaczepiła ex-małżonka. W sumie, nawet nie można było jej nazywać ex, skoro razem byli mniej niż 24 godziny. Chciał zażartować sobie, że bardzo ładnie jej się ułożyło z Vanderleiem, ale się powstrzymał. Gdy zapytała się o przeprowadzkę i zaproponowała wynajem dworku, jakoś tak się delikatnie zaczerwienił. - Nie dzięki. - powiedział w prostych słowach, wiedząc, że akurat Lieselotte nie lubi typowego znanego mu "romantyzmu", kwiatków i słodzenia - chociaż będę pamiętał. Wiesz, robota goni robotę, rzadko mam czas, żeby coś zrobić.

[Horace Richelieu]

Horace Richelieu wsiada do autokaru

Horace Richelieu powoli i spokojnie wsiada do autokaru, nie śpiesząc się z tak ciężkim plecakiem jak ma, przypominając sobie stare czasy na wodach i łajbach, gdzie beczki, liny i inne rzeczy trzeba było nosić dla Kwatermistrza. Zasiadł pośrodku autokaru, aby być pośrodku wydarzeń, jeśli takie nastąpią podczas podróży.

Swój plecak, wyjmując ówcześnie jedną paczkę żelek z nich, po czym się zajada z smakiem.-Będzie to świetna podróż, Horace.

[Anastasia Windsachen]

Nie da się ukryć, ze największe zakłopotanie w głowie Joachima sprawiła obecność @Anastasia Windsachen. Ich pierwsze mikronacyjne spotkanie raczej nie pozostawiło po sobie pozytywnych wspomnień, ale czy to był jakikolwiek problem w tym momencie? Podszedł i miło się przywitał - Dzień dobry! Cóż za spotkanie! - nie zamierzał ukrywać zaskoczenia. - Pierwsza nasza rozmowa nie zapisze się raczej w annałach sztuki porozumienia, ale jestem pewien, że to wyłącznie jedyna różnica naszych poglądów - zagadał. - Jestem ciekawy, czy chciałaby Pani zobaczyć u nas coś szczególnego... - próbował kontynuować rozmowę.

Anastasia po złapaniu oddechu i dodaniu sobie sił kilkoma łykami "napojem z gumijagód", usłyszała głos @Joachim Cargalho nad głową. Zakręciła piersiówkę i schowała do kieszeni kurtki.
- Ah, Herr, bo Herr to u was Pan tak? - Joachim pokiwał z uśmiechem głową. - Herr Cargalho, no nie powiem, że stanowiła ona podręcznikowy przykład tego, jak wygląda porozumienie, ale ku Waszemu szczęściu moja dobra, acz krótka pamięć działa na korzyść bo nawet już tego tak dobrze nie pamiętam...
Na edelweisskich ustach pojawił się uśmiech. Takie słowa to tylko i wyłącznie zapowiedź możliwości startu od nowa. Jak widać Matka Prokrastynacja spogląda łaskawie na swoje dzieci i tym atakiem na pamięć, dała szansę na "restart".
- A co ja bym chciała zobaczyć szczególnego... Myślę, że takiego wyraźnego punktu na liście nie mam. Raczej po prostu zwiedzić kotlinę, odetchnąć tutejszym powietrzem.
W znacznej odległości @Femme Mystere przekazywała kolejne informacje o wycieczce. Gdy emerytowana już sarmacka polityk usłyszała o komnatach królewskich, na jej usta wyszedł uśmiech. "Nooo, wiedzą, jak mówić do ludzi." - pomyślała.

[Krzysztof Windsor]

[/b] – potem uśmiechnęła się do Herr @Krzysztof Windsor i @Anastasia Windsachen – Szanowni goście z Sarmacji! Wspaniale Państwa widzieć. Oczywiście zapewniamy nocleg w najlepszym hotelu w kraju, Grand Hotel. Komnaty królewskie, rzecz jasna. Będzie też okazja spotkać się z mniejszością sarmacką w Edelwiess, zaplanowaliśmy to w programie wycieczki.

Wspaniałe wieści !skwitował Windsor myśląc o królewskich komnatach i uśmiechając się do Anastasii

[Femme Mystere]

- Herr @Robert Drenin , możemy też podpisać jakąś umowę, jeśli chcielibyście pozyskać nasze szczepionki. Myślę, że Frau @Isabella Swann mogłaby uczestniczyć w całym procesie. – powiedziała z uśmiechem, w głowie obmyślając już, jak bardzo Oberhaupt chwaliłby ją za zorganizowanie tak intraktnej wymiany handlowej. – Taka poważna funkcja, tyle obowiązków. Podziwiam Pana zaangażowanie, Herr @Bolesław domu Kirianóo . Osobiście nie umiałabym piastować takiego stanowiska. – powiedziała skromnie, choć tak naprawdę do twarzy by jej było w koronie.

Po tej wymianie słów, wszyscy wsiedli do autokaru i zajęli miejsca. Lieselotte usiadła obok Herr @Piotr Jankowski, jedną rękę położyła mu... na zagłówku i wzięła do ręki mikrofon.

- Szanowni Wybrańcy Losu! Witam Państwa jeszcze raz bardzo serdecznie na wycieczce objazdowej po Edelweiss. Czekają Państwa niezapomniane wrażenia. Aby jednak nie pozostawać gołosłownym, udajemy się właśnie do pierwszego punktu programu, der Sitz, czyli siedziby Oberhaupta. Ej, wy tam w ostatnim rzędzie, @Alfred Fabian i @Krzysztof Windsor , widzę, jak otwieracie butelkę. Polejcie mi też! … Dalsza część opowieści...