Przyjmowanie interesantów

[Joachim Cargalho]

Po twojej Edelsutrze się jeszcze dziwisz

Wyobrażacie sobie nasz realny zjazd i testy/egzaminy z edelsutry?

A żona będzie czy nie?

No właśnie! Będzie, czy nie?

[Heinz-Werner Grüner]

Po twojej Edelsutrze się jeszcze dziwisz

Wyobrażacie sobie nasz realny zjazd i testy/egzaminy z edelsutry?

A żona będzie czy nie?

Gwarantuje, że nie.

[Isabella Swann]

No to mżemy szaleć

[Fatima Popow-Chojnacka]

O! Podoba nam się ta odpowiedź

[Heinz-Werner Grüner]

No to mżemy szaleć

O! Podoba nam się ta odpowiedź

Takiej odpowiedzi oczekiwałem...

Patronem imprezy zostaje zatem :

[Fatima Popow-Chojnacka]

Autokar, ledwie się rozpędził, zaraz zatrzymał się ponownie, ponieważ der Sitz mieści się przy Placu Ohne Titel, skąd wyruszyła wyprawa. Nie chcąc zanudzać nikogo z obecnych, pominiemy w opowieści fragment, w którym Lieselotte opowiada o historii der Sitz. Między nami... nikogo to nie interesuje, choć niektórzy wyszkoleni są w sztuce udawania i sprawiają wrażenie zainteresowanych. Przejdźmy od razu do momentu, gdy wycieczka wyszła z autokaru i wszyscy w parach, jak należy, ruszyli zwiedzać komnaty oberhauptowskie…

Lieselotte wygrzebała z plecaka pęk kluczy i w końcu otworzyła stary zamek w drzwiach, a oczom wycieczkowiczów ukazały się kazamaty. Eeee… yyy… to znaczy komnaty…



- Zapraszam do środka. Można wszystkiego dotykać, bez obaw. – powiedziała Lieselotte, wprowadzając zwiedzających do środka. – Oto i komnata Oberhaupta, jak widać, żyje on nad wyraz skromnie. Mieszka w jednej izbie, gdzie znajdą Państwo podwójne łóżko, biureczko i kącik higieny… Od momentu przeprowadzki z Monarchii Austro-Węgierskiej, Oberhaupt nie dokonał jeszcze żadnego remontu swojej komnaty. Niektórzy twierdzą, że budżet na ten cel został skonsumowany na wycieczki służbowe dla pracowników, organizację wycieczek dla gości zagranicznych i liczne dworki dla poddanych. - Lieselotte wskazała na łóżko. – Jak państwo widzą, tylko łóżko przedstawia jakąś wartość. Niektórzy twierdzą, że to w tym łóżku poczęty został @Leszek Ebe-Grüner . Jeszcze inni niektórzy natomiast rozpowszechniają, że @Leszek Ebe-Grüner został znaleziony w krzakach pod der Sitz. Obie teorie nie mają jednak wiele związku z prawdą, gdyż łóżko jest młodsze od @Leszek Ebe-Grüner , a pod der Sitz nie ma krzaków. – wysunęła spod łóżka złotą misę. – A oto złoty nocnik, który wierny sługa Oberhaupta, Zoltan Hagyma opróżnia każdego wieczora i podsuwa pod łóżko codziennie o 6:30, zanim Oberhaupt wstanie. – Lieselotte wskazała na biurko. – Przy tym natomiast biurku Herr Oberhaupt spisuje swój pamiętnik i peterki do psychofanek.

Wśród jednej z kartek @Anastasia Windsachen znalazła Peterka:
Piękna kanclerz, chociaż ex
Połączy nas płomienny Xex
Czekam tylko na tę chwilę
Gdy za XXXXX ją chwycę (…)
Dalsza część rozmazała się.

- Na koniec spójrzcie państwo na kącik higieny. Jak powszechnie wiadomo, nie w każdym domu w Edelweiss znajdzie się łazienkę (rok 1922). Podobnie jest w der Sitz, którego historia sięga zeszłego wieku. Dlatego specjalnie na potrzeby Oberhaupta jego wierny sługa Zoltan Hagyma codziennie wieczór stawia w rogu miednicę z wodą i mydło. A także goli Oberhaupta, wszędzie tam, gdzie to konieczne. Oberhaupt dokonuje ablucji co wieczór, a czasem nawet kilka razy dziennie, więc podziwiajmy zaangażowanie Zoltana, który musi biegać z wodą, pompuje ją z pompy na środku placu Ohne Titel, potem grzeje w wielkim garze i nosi na górę po schodach.

[Piotr Jankowski]

Joachim sam z uznaniem przyglądał się prywatnej komnacie @Heinz-Werner Grüner. Oto nieoceniony Oberhaupt, głowa Kotliny Edelweiss, która zawsze z dumnie wypiętą piersią reprezentuje swój kraj, po wszystkim wraca w swoje skromne progi, które skrzypią pod ciężarem jego trosk, zmartwień i planów na przyszłość, które ciągle nosi w swojej głowie.
- Taki to nasz Oberhaupt! - powiedział głośno do zebranych. - Człowiek o wielkim sercu, który innym da, a sobie odmówi! Prawdziwy Ojciec Narodu!
Grupa wycieczkowiczów rozpierzchła się po komnacie. Jedni chcieli namacalnie poczuć posłanie na jego łóżku, inni przeglądali się w, jak zawsze nienagannie wypolerowanej, złotej misie.
- Skromnie, ale z klasą, co nie? - próbował zagadywać gości.

Dalej, obserwował, jak @Anastasia Windsachen przygląda się jakimś notatkom. Podszedł zatem do niej, gdyż sam był ciekawy co tam sobie Oberhaupt zanotował. Kiedy ujrzał niedokończoną peterkę, czym prędzej zapuścił żurawia przez ramię przyszłej Pani Marszałek Dworu.
- Te XXXX to na pewno jest SERCE, lubię krzyżówki. Proszę mi zaufać - powiedział uśmiechając się nieco nerwowo.

Zoltan Hagyma pojawił się nagle pośrodku lokum. Rozejrzał się zdezorientowany i wyłapał wzrokiem oboje Faktotum. Pytającym gestem próbował rozeznać się w sytuacji, ale na nic się to zdawało. Cargalho natomiast podszedł do niego i polecił - przyszykuj gabinet, za chwilę tam podejdziemy. - po czym po chwili dodał - możesz otworzyć też swój barek. Tutaj jest wesoła kompania....

[Robert Drenin]

Towarzysz Drenin zwiedzając Komnatę Oberhaupta był pod wielkim wrażeniem stylu życia Głowy Kotliny Edelweiss, pomimo iż sam Wiceprzewodniczący RKL mieszka w podobnych warunkach, tyle że w Bloku Mieszkalnym. Dalej oglądając poszczególne części Komnaty, Towarzysz Drenin zaczął rozpamiętywać stary Nowańsk, z przed wielkich reform wprowadzanych przez Radę Komisarzy Ludowych. Kiedy to Nowańsk był jeszcze niewielką wsią z małą ilością domów i polami uprawnymi nad Jeziorem Naftowym, a infrastruktura składała się jedynie z dróg gruntowych. Wtedy nie było jeszcze ani sieci kanalizacji i wodociągów, ani sieci elektrycznej, czy cieplnej. Jednakże od tamtych czasów rozwój Nowańska poszedł na tyle do przodu, że rozwinęły się gałęzie przemysłu, powstały osiedla, a po starym Nowańsku już prawie nic nie pozostało. Jednakże do tej pory Nowańsk nie posiada chociażby sieci kanalizacji i wodociągów, choć te są w fazie powstawania.

W pewnym momencie namysłów, Towarzysz Drenin zdecydował wypowiedzieć się na temat jego stylu życia Oberhaupta. - Wielki podziw dla Oberhaputa! W taki sposób żyć i być głową Kotliny Edelweiss - państwa bardzo znaczącego na arenie międzynarodowej. Choć według mnie skromność świadczy dobrze o człowieku. Ja tam nie zamierzałbym mieszkać w Pałacu, wolę żyć jak przeciętny obywatel. Poza tym jest to też pewnego rodzaju łamanie stereotypów i powszechnych przekonań. Sam bardzo lubię przełamywać stereotypy.

[Bolesław]

Bolesław bardzo ciekaw był komnaty i po jej dokładnym obejrzeniu wpadł w głęboką zadumę. Nie był nawet ciekawy niedokończonego Peterka. Jak bardzo różniło się życie Imperatora od życia Oberhaupta? Co różniło ich funkcje, a co łączyło? Czy Heinz musiał przejść więcej, by utworzyć to górskie państwo niż Kirianóo tworząc WINK? Z rozważań wybudziła go uwaga Drenina, na którą pokiwał z uznaniem głową, nie słysząc jej nawet.

[Anastasia Windsachen]

Widok oberhauptowskiego pokoju zrobił na Anastasii wrażenie. Spodziewała się może nie pałacowych wnętrz, ale czegoś bardziej pasującego do osoby, która sprawowała władzę. Zamiast np. ciemnej boazerii czy kamiennych ścian, wszędzie panował biały tynk, ubita podłoga. Nie za bardzo wiedziała, co o tym myśleć. W Sarmacji tak wyglądają domy w skansenach czy na wsiach w Starosarmacji.
Przeszła pod biurko, popatrzyć na peterki, o których mówiła @Femme Mystere i aż się z wrażenia cofnęła. Widzący to z odległości @Joachim Cargalho podszedł, lukając jej przez ramię. Jego słowa i niewyraźny uśmiech wcale jej nie pocieszyły. Serce... taaaak, na pewno o nie chodzi. Zaczęła podejrzewać kto wysłał jej tego jednego peterka podczas Edeliebe...