A więc zaczęło się! Zawodnicy zebrali się na polanie, która miała ugościć ich podczas pierwszych chwil gonitwy. Kibice zgromadzili się na pobliskich górkach, skąd chcieli obserwować wyścig.

Pierwszy etap, to długa prosta, podczas której zawodnicy sprawdzą wytrzymałość swoich wierzchowców. Oby każdy z nich miał na starcie tyle sił, by bez trudu przebiec ten żmudny odcinek. Później, ich umiejętności będą testowane w różny sposób. Sprawdźmy jakie szanse mają na przejście tego bez szwanku!

@Piotr Romanow - Wytrzymałość: 72
@Heinz-Werner Grüner - Wytrzymałość: 66
@Albert Fryderyk de Espada - Wytrzymałość: 66
@Pavel van der Gibson - Wytrzymałość: 77
@Fatima Popow-Chojnacka - Wytrzymałość: 74

Zdaje się, że dwójce z nich może być trochę trudniej. Oby nie potknęli się na pierwszej prostej!

Końskie chrapy parują w rześkim, wiosennym powietrzu, a pierwsze promienie słońca igrają na kruczoczarnym grzbiecie Rychlego Borisa. Tłum szepcze, wykrzykuje imiona faworytów, a Grüner poprawia rękawiczki i sprawdza popręg. Czas roztopów sprawia, że trasa przypomina wielką kałużę błota, ale my—z Borisem—jesteśmy gotowi. Gdy strzał startowy rozdziera powietrze, cała publiczność zamiera na ułamek sekundy, by chwilę później wybuchnąć wrzawą.

Boris rusza jak pocisk. Czuję, jak jego mięśnie napinają się pod siodłem, jak z każdym uderzeniem kopyt wyrywa kolejne metry przed siebie. Wicher smaga mi twarz, niemalże porywa kapelusze mniej przezornych widzów. Pierwszy etap to długa prosta, test siły i wytrzymałości. Wiedziałem, że to będzie jego chwila. Furioso to koń wojskowy, wytrzymały i nieustępliwy.

Wokół mnie inni jeźdźcy ścierają się w bezszelestnym pojedynku, ich konie wytężają karki, nozdrza rozwierają się do granic możliwości. Błoto bryzga spod kopyt, ciężkie grudki ziemi lecą na boki, ale Boris nie zwalnia. Jego oddech jest miarowy, uszy postawione do przodu—wie, co robi, i nie zamierza ustępować. Przechodzimy pierwszy zakręt. Gdzieś z tyłu słyszę zirytowany okrzyk, ktoś musiał stracić równowagę lub utknąć w grząskim gruncie. To nie mój problem. Skupiam się na trasie, czując ekscytację narastającą w klatce piersiowej.

Przed nami jeszcze wiele przeszkód, ale jedno jest pewne—Rychlý Boris jest dziś w znakomitej formie, a ja mam zamiar to wykorzystać. Wzmacniam uścisk kolan, nachylam się nieco do przodu i uśmiecham szeroko. To dopiero początek.